________________
૩૪
આમોદ્વારક-લેખસંગ્રહ એમ સ્પષ્ટ અક્ષરથી જણાવેલું છે અને ભાવદીક્ષા તે અંતમુહૂર્ત માત્રમાં પણ મેક્ષ આપવાને સમર્થ છે. આ ઉપરથી સ્પષ્ટ સમજી શકાશે કે દીક્ષા એ વસ્તુ દ્રવ્યથી હો કે ભાવથી છે પણ તે કેઈપણ અંશે જીવને નુકશાન કરનારી તે છેજ નહિ એવી દીક્ષાને અગ્નિકુંડ કે માસ્ય જાળ આદિ ઉપમાઓ આપી તેઓ જ નિંદી શકે કે જેઓ ભવામિનંદી પુદ્ગલાભિનંદી કે ઇકિયાભિરામીજ હોય, પણ જે આસનભવ્ય કે સુજ્ઞભવ્યને આ ચતુર્ગતિક સંસાર દાવાનળ સમાન લાગવો જોઈએ અને લાગ્યો હોય તેને તે સ્વપ્નામાં પણ દીક્ષાની અનુમોદના સિવાય બીજુ હાય નહિ. શાસ્ત્રકારના કથન મુજબ સમ્યગ્દર્શનવાળે તેજ જીવ હોઈ શકે કે-જે જીવહિંસા વિગેરે પાંચે આશ્રવરૂપ પાપસ્થાનોને વિવિધ ત્રિવિધ કટિએ જવા લાયક જ ગણે અને સંસારભરમાં રહેલા સર્વ જી એ હિંસાદિ પાપસ્થાનેથી ત્રિવિધ વિવિધ દૂર રહે એવી શ્રદ્ધા અને મૈત્રી ભાવનાવાળે હોય, અર્થાત્ જગતમાં બ્રધરહુડને પડદે વગાડવા તેજ તૈયાર થયેલ કહેવાય કે-જે મનુષ્ય જગતના સર્વ જીવોને હિંસાદિકપાપસ્થાનકેથી વિરમવાનું સર્વદા ચાહે. આટલાજ માટે કલિકાલ સર્વજ્ઞ ભગવાન હેમચંદ્રસૂરિજી શ્રી યેગશાસ્ત્રમાં મૈત્રી ભાવનાને અંગે વિશ્વહિતની સ્થિતિ જણાવતાં સ્પષ્ટપણે જણાવે છે કે માં માત્ર જsfg guiનિ x x x અતિ નિવારે અર્થાત્ ચૌદ રાજલકમાં રહેલે કઈપણ જીવ પાપ (હિંસા, જૂઠ, ચેરી, સ્ત્રીગમન અને પરિગ્રહ વિગેરે) કરો નહિ એવી જે બુદ્ધિ તેનું નામ જ મૈત્રીભાવના છે. આ ઉપરથી સ્પષ્ટ સમજાશે કે હિંસા આદિક પાપસ્થાનકને વજવારૂપ દીક્ષાની વિરૂદ્ધ થવાવાળાં કે હલકી ઉપમાઓ
