________________
૪૩
જાત્રાળુઓનું કર્તવ્ય હોય છે. સામાન્ય રીતે વિચાર કરતા માલમ પડશે કે કઈ પણ સદ્દગૃહસ્થ પિતાને સ્થાને રહ્યો થકે હજારે, સેંકડો તે શું પણ માત્ર ડઝનબંધ પણ એકાસણું કરવાવાળા, સચિત્તના ત્યાગી, પાદચારી એવા એટલે કે કઈક અપેક્ષાએ ઉપધાનવહન અને પ્રતિમા વહન આદિ ધાર્મિક જીવનના ઉચ્ચ પ્રવાહને વડન કરતાં સાધમિ કેની ભક્તિ કરવાને ભાગ્યશાળી બની શકતા નથી, ત્યારે કેઈપણ તીર્થની યાત્રાને અંગે યાત્રિકના સમુદાયરૂપ સંઘની રક્ષા કરવાની જવાબદારીએ આધિપત્યપદને વહેનારો ભાગ્યશાળી શ્રદ્ધાળુ સદ્દગૃહસ્થ હંમેશાં સેંકડે અને હજારો સચિત્તનો પરિહાર કરનારા, એક જ વખત ભજન કરનારા, ગુરુમહારાજ સાથે પગથી પ્રયાણ કરનારા અને બ્રહ્મચારી પણાથી શોભિત, એવા શ્રાવકની દ્રવ્ય, ભાવ ઉભય પ્રકારની ભક્તિ કરવાને ભાગ્યશાળી બને છે, અને તે પણ ભાગ્યશાળીપણું એકાદ દિવસને માટે નહિ પણ લાગલાગટ કેઈ અઠવાડિયા કે પખવાડિયા સુધી તીર્થના માર્ગના પ્રમાણમાં તેઓ પૂર્વે કહેલા ભક્તિના કાર્યો કરવાને ભાગ્યશાળી થાય છે પોતાના સ્થાનમાં રહેલે કેઈપણ પ્રતિષ્ઠિત શ્રદ્ધાળુ સમૃદ્ધિસંપન્ન છતાં પણ યાત્રાળુઓની જેમ સંઘપતિપણાની વખતે ભક્તિ કરી શકે છે તેવી ત્યાં કરી શકતો નથી વળી પંચમહાવ્રતધારક, સંસારસમુદ્રથી તારનાર મહાનુભાવ સાધુ, સાધવીરૂપ જગમતીની નિરવદ્ય અને શુદ્ધ ભક્તિ કરવાનો વખત તો સંઘ પતિપણુમાંજ અદ્વિતીય હોય છે. દરેક સ્થાનમાં તેવા સમુદાય સહિત તેવી સમૃદ્ધિ સાથે જવાની જૈન, જેનેરેમાં શાસન, ધર્મ અને ધર્મિષ્ઠોની પ્રશંસા અને અનમેદનાદ્વારાએ જે લાભ અનુભવાય છે તેને સમજનારો મનુષ્ય સંઘપતિપણાની કિંમત આંકી શકે છે, પણ ભીલજાતમાં
