________________
३४६ राय धनपतसिंघ बदाडुरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस (४३) -मा. दैन्यमङ्गीकृत्य अम्लानवदनः । पुनः किंभूतः पंमितः । जोजने अमूर्च्छितः अगृद्धः । पुनः किंभूतः पंमितः । लाने सति मात्रा आहारमात्रां प्रति । पुनः किंभूतः । एषणारत उगमोत्पादनैषणापक्षपाती ॥ २६ ॥
( टीका. ) किंच दीप त्ति सूत्रम् । श्रदीनो द्रव्यदैन्यमङ्गीकृत्याम्लानवदनः । वृतिर्वर्त्तनम् । एषयेप्रवेषयेत् । न विषीदेदलाने सति विषादं न कुर्यात् । परितः साधुरमूर्तितोऽो नोजने । लाने सति मात्रा आहारमात्रां प्रत्येषणारत मोत्पादनैषणापक्षपातीति सूत्रार्थः ॥ २६ ॥
-
बहुं परघरे वि, विविदं खाइमसाइमं ॥
न त पंडिन कुप्पे, इवा दिऊ परो न वा ॥ २७ ॥
( अवचूरिः ) एवं च परिभावयेत् । बहु प्रमाणतः प्रभूतं खाद्यं स्वाद्यं च न तत्र पतिः कुप्येत् सदपि न ददातीति । इछा चेदद्यात्परो न वा । इछा परस्य न तत्रान्यकिं चिच्चिन्तयेत् ॥ २७ ॥
(
( . ) हवे ते साधु या प्रकारे जावना करे. ( परघरे के० ) परगृहे एटले गृहस्थ श्रावकने घरे अथवा अन्यमतीने घरे ( बहुं के० ) घणुं ( विविदं के० ) विविटले विविध प्रकारनुं ( खाइमं के० ) खादिमं ते फलादिक तथा ( साइमं के० ) स्वादिमं ते लवंगादिक मुखवास अने उपलक्षणथी उत्तम अशनादिक ० ) अस्ति एटले बे, परंतु ते गृहस्थ जो साधुने पे नहि तो ते ( पंमि के० ) पंक्तिः एटले जाए एवो साधु ( तब के० ) तत्र एटले ते गृहस्थ उपर ( न कुप्पे के० ) न कुप्येत् एटले कोपायमान थाय नहि. अर्थात् रोष करे नहि. परंतु ते साधु एम जाणे के, ( परो के० ) पर जे गृहस्थ बे, तेनी जो आपने आप - वानी ( इछा के० ) इछा होय तो ( दिन के० ) दद्यात् एटले थपे, अने (वा के० ) जो वली इछा न होय तो ( न के० ) न आपे. एम विचारे; पण बीजुं कांइ विचारे हि. माटे, सामायिकने बाध यावे. ॥ २७ ॥
1
( दीपिका . ) तत एवं च परिजावयेत्तदाह । परगृहेऽसंयतादिगृहे बहु प्रमाणतः प्रभूतमस्ति । किं तत् । खाद्यं खाद्यं च । किंभूतम् । विविधमनेक प्रकार म् । उपलक्षणत्वादशनादिकमपि प्रभूतमस्ति । तत्सर्वं सदस्ति । परं न ददाति तदा पंमितो न कुप्येन रोषं कुर्याददातुरुपरि । किंतु एवं चिंतयेत् । यदि छा स्यात्तदा परो दद्यात् । न स्यात्तदा न दद्यात्। परमन्यत् किमपि न चिन्तयेत् । कुतः । सामायिकबाधात् ॥ २७ ॥
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org
