Agam 42 Mool 03 Dashvaikalik Sutra

Author(s): Darbarilal Nyayatirth
Publisher: Manikchand Digambar Jain Granthamala Samiti

Page 671

दशवैकालिके प्रथमा चूलिका ।
६६५
तया प्रकटेन चित्तेन । पुनः किं कृत्वा । तथाविधमज्ञानो चितफलं बहुमसंतोषात् प्रभूतमसंयमं कृष्याद्यारम्जरूपं कृत्वा । किंनूतां गतिम् । अननिध्याताम निष्टाम् । पुनः दुःखां प्रकृत्यैवासुन्दराम् । दुःखजननीम् । पुनः अस्य उत्प्रव्रजितस्य बोधिर्जिनधर्मप्राप्तिसुला जवेत् । पुनः पुनः प्रभूतेष्वपि जन्मसु दुर्लना एव स्यात् । कथम् । प्रवचनविराधकत्वात् ॥ १४ ॥
1
( टीका. ) स्यैव विशेषप्रत्यपायमाह । भुंजित्तु त्ति सूत्रम् । अस्य व्याख्या । स उत्प्रव्रजितो मुक्त्वा जोगान् शब्दादीन् प्रसह्यचेतसा धर्मनिरपेक्षतया प्रकटेन चित्तेन तथाविधमज्ञोचितमधर्मफलं कृत्वा निनिर्वर्त्त्यासंयमं कृष्याद्यारम्नरूपं बहुभसंतोषात्प्रनूतं स भूतो मृतः सन् गतिं च गच्छत्यननिध्याताम् । श्रनिध्याता इष्टा न तामनिष्टामित्यर्थः । का चित्सुखाप्येवंभूता नवत्यत श्राह । दुःखां प्रकृत्यैवासुन्दरां दुःखजननीम् । बोधिश्चास्य जिनधर्मप्राप्तिश्चास्यो निष्क्रान्तस्य न सुलना । पुनः पुनः प्रभूतेवपि जन्मसु डुर्लनैव । प्रवचनविराधकत्वादिति सूत्रार्थः ॥ १४ ॥
इमस्स तानेर प्रस्स जंतुणो, उदोवणीप्रस्स किलेसवत्तिणो ॥ पलिनवमं जिन सागरोवमं, किमंग पुए मन इमं मणोऽदं ॥ १५ ॥
( अवचूरिः ) यस्मादेवं तस्मादुत्पन्नः खोऽप्येतदनुचिन्त्य नोत्प्रव्रजेदित्याह । अस्य तावदात्मनो नारकस्य नरके प्राप्तस्य दुःखोपनीतस्य सामीप्येन प्राप्तदुःखस्य क्लेशवृत्तेरेकान्तक्लेशचेष्टितस्य सतो नरक एव पल्योपमं क्षीयते सागरोपमं च । यथा कर्मप्रत्ययं च किमङ्ग पुनर्ममेदं संयमार तिजं मनो दुःखमेवं विचिन्त्य नोत्प्रव्रजेत् ॥ १५ ॥
(अर्थ) एम बे माटे गमे एटलुं दुःख जोगववुं पडे तो पण चारित्रनो त्याग न करवो एम कहे बे. इमस्स इत्यादि सूत्र. ( ता के० ) तावत् एटले प्रथम ( मस्स ho) अस्य एटले ( जंतुणो के० ) जन्तोः एटले मारो जीव (नेरास्स के० ) नारकस्य एटले नारकी थाय बे त्यारे ते ( डुहोवणी अस्स के० ) दुःखोपनी तस्य एटले घणुं दुःख जेने माथे यात्री पड्युं बे एवो तथा ( किलेसवत्तिणो के० ) क्लेशत्तेः एटले एकांतथी क्लेशवालाज जेना सर्व व्यापार बे एवो थाय बे. ते समये ते नरकमांज ए जीवनुं ( प सिर्जवमं के० ) पल्योपमं एटले पल्योपम प्रमाणवायुं अथवा ( सागरोवमं के० ) सागरोपमं एटले सागरोपम प्रमाणवालुं आयुष्य पण ( किन ho ) हीयते एटले जोगववाथी नाश पामे बे. ( पु के० ) पुनः एटले तो पढी ( अंग के० ) अरे जीव ( मन के० ) मम एटले मारुं ( इमं के० ) इदं एटले आ
*
For Private Personal Use Only