Book Title: Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra
Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited
View full book text
________________
બધી ગોળીઓનું સેમ્પલ કેમ આપતા હશે ? આટલી બધી ગોળીઓ આપે એટલે ડૉ. રાવળના દવાના સ્ટોરમાં પણ એમનો માલ દર્દીને ઉપલબ્ધ રહેતો. આ સમયે ઉત્તમભાઈ વજનદાર બૅગ ઊંચકીને બધે ફરતા હતા. ડૉ. રાવળ ક્યારેક એમ કહે કે તમે ઘણી મહેનત કરો છો, ત્યારે ઉત્તમભાઈ એમ કહેતા કે માણસ કામ કરે તો જ ઊંચો આવે છે.
આજે ઉત્તમભાઈની એ વાતનું સ્મરણ કરતાં ગદ્ગદિત બનીને ડૉ. રાવળ કહે છે કે ઉત્તમભાઈની જિંદગી એ પરિશ્રમગાથા જેવી હતી. એમણે શુન્યમાંથી સર્જન કરી બતાવ્યું.
ઉત્તમભાઈના પૈર્યની વાત તો પાલનપુરના ડૉ. જીવણલાલ શાહ પાસેથી જાણવા મળે. તેઓ કહે કે બીજા એમ.આર. “પહેલાં મને બોલાવો, પછી બીજાને બોલાવજો” એમ આગ્રહપૂર્વક કહેતા હોય. જ્યારે એમ.આર. તરીકે ઉત્તમભાઈ ધીરજથી બેસતા અને ડૉ. જીવણલાલ શાહને કહેતા કે “પહેલાં બીજા બધાનું પતાવો પછી મારું વિચારજો.” આથી જરૂર પડે બે કલાક રાહ જોઈને બેસી રહેતા. ક્યારેક તો રાતના સાડા અગિયાર જેવો સમય થઈ જતો. ખૂબ ધીમેથી પણ વિગતવાર રીતે પોતાની દવાની વિશેષતાની વાત કરતા હતા. પછી એમને સેમ્પલ આપતા. કોઈ ડૉક્ટર એમની દવા લખતા નહીં તો પણ એમને મળવા જતા હતા. એક વાર નહીં, પણ ચાર-પાંચ વાર મળવા જાય.
ઉત્તમભાઈના આ સંઘર્ષકાળના જીવનમાં મેથાણના ડૉ. એમ. આર. શર્મા આગવું સ્થાન ધરાવે છે. ડૉ. શર્માએ એમને આપેલો ઉમળકાભર્યો આવકાર અને સારો એવો ઑર્ડર ઉત્તમભાઈને જીવનભર યાદ રહ્યા હતા. ડૉ. શર્મા એમના ઉત્તમભાઈ સાથેના સંબંધને કૃષ્ણ-સુદામાની દોસ્તી તરીકે ઓળખાવતા હતા, તેઓ હસતા હસતા કહેતા કે “અમે સુદામા રહ્યા અને એ દ્વારકાનાથ થઈ ગયા હતા.” જોકે આમ બોલ્યા બાદ એમ પણ કહેતા કે “તેઓ જીવનભર આ સુદામાને સહેજે ભૂલ્યા નહોતા.”
એ સમયે છાપી ગામથી મેથાણ ગામ પહોંચવા માટે ચાર ગાઉ ચાલવું પડતું હતું. ઉત્તમભાઈની બૅગમાં દવા, ઇંજેક્શન વગેરેનું સાતેક કિલો વજન હોય. પેન્ટ, શર્ટ અને બૂટ પહેરીને આટલા વજન સાથે તેઓ મેથાણ પહોંચે ત્યારે બાર વાગ્યા હોય એટલે ડૉ. શર્મા ભોજન માટે નિમંત્રણ આપીને એમની સાથે ઘેર લઈ જતા. બીજા મેડિકલ રીપ્રેઝન્ટેટિવ ખૂબ વાચાળ હોય. જોકે ઉત્તમભાઈ બહુ ઓછું બોલતા હતા. શાંતિથી પોતાની વાત રજૂ કરે. પહેલી વાર ઉત્તમભાઈ એમને મળ્યા ત્યારે એકસો રૂપિયાના ઑર્ડરની ધારણા રાખી હતી, પરંતુ શર્માએ એક હજાર રૂપિયાનો ઓર્ડર આપતાં તેમને પોતાનો આ પહેલો પ્રયાસ જ્વલંત સફળતાભર્યો લાગ્યો હતો.
68