Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited

Page 190

વાત પૂરી કરતાં કહ્યું કે “આવો નખશિખ સૌજન્યશીલ પરિવાર તો લાખમાં એક મળે.”
“જે જન પામે પૂર્ણતા, તે કદી ન ફેલાય;
પૂરો ઘટ છલકાય નહીં, અધૂરો ઘટ છલકાય !” નમ્રતાના મનોહર મેઘધનુષ્યનો એક રંગ છે સામાન્યમાં સામાન્ય વ્યક્તિને આદર આપવો. ઉત્તમભાઈએ પોતાના વ્યવસાયનો પ્રારંભ કર્યો ત્યારે મેથાણના શ્રી શર્માએ સારો એવો ઑર્ડર આપીને સાથ આપ્યો હતો. એ પછી જ્યારે શ્રી શર્મા અમદાવાદ આવે ત્યારે એમની ખૂબ આગતા-સ્વાગતા કરતા હતા, અમદાવાદમાં જેટલા દિવસ રહેવું અને ફરવું હોય તે માટે ડ્રાઇવર સાથે ગાડી આપતા અને એમની સાથે બેસીને ભાવથી ભોજન પણ કરતા હતા.
પાટણના ડૉ. વી. ડી. રાવળ કહે છે કે એમને ધન મળ્યું, પણ અભિમાન ન મળ્યું. એક વાર ઉત્તમભાઈ પાટણ આવેલા ત્યારે સામે ચાલીને જૈન મહારાજશ્રીને લઈને એમને ત્યાં પધરામણી કરાવી હતી. અમેરિકાથી આવ્યા બાદ ઉત્તમભાઈએ જે યાત્રાસંઘ કાઢ્યો હતો તેનું પણ એમણે ડૉ. રાવળને નિમંત્રણ આપ્યું હતું.
ડૉ. જીવણલાલભાઈના કહેવા પ્રમાણે પોતાના દરેક પ્રસંગે તેઓ એમને એમના સંઘર્ષના સમયે સાથ આપનારા સહુ કોઈને યાદ કરતા હતા. આથી જ ડૉ. એમ. સી. શાહે કહ્યું કે વીસ વર્ષ પછી પણ ઉત્તમભાઈ મળતા હોય, ત્યારે એટલી જ આત્મીયતાથી ભેટી પડતા હતા. આટલું ઊંચું સ્થાન મેળવ્યા પછી આટલી બધી આત્મીયતા અનોખી લાગતી હતી. નોબેલ પારિતોષિકવિજેતા મહાન માનવતાવાદી આલ્બર્ટ સ્વાઇત્કરના આ શબ્દો ઉત્તમભાઈના મનમાં સદાય ગુંજતા રહેતા –
“You must give time to your fellow men - even if it's a little thing, do something for others - something for which you get no pay but the privilege of doing it."
સામાન્ય રીતે વ્યક્તિ સંપત્તિ મેળવે તેમ તેમ ઘણી વાર એની સાથોસાથ ગર્વ અને ઘમંડ પણ મેળવતો હોય છે. ઉત્તમભાઈમાં આનાથી અવળી ગંગા ચાલી હતી. ઉત્તમભાઈના આંગણે ગયેલો માણસ ખાલી હાથે પાછો ફરતો નહીં.
કેટલીક ધનિક વ્યક્તિઓ પોતે સભાનપણે જનસમૂહ અને સમાજ સાથે એક પ્રકારનું અંતર રાખતી હોય છે, જ્યારે ઉત્તમભાઈ આવા સભાન અંતરને બદલે નિખાલસ આત્મીયતા રાખતા હતા. પોતાના સામાજિક પ્રસંગોમાં બીજા લોકોને
1 86