Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited

Page 191

સ્નેહથી સામેલ કરતા હતા અને તેને પરિણામે સહુ કોઈનો સ્નેહ સરળતાથી સંપાદિત કરતા હતા.
ઉત્તમભાઈ કોઈ પણ પ્રસંગનું આયોજન કરે તો એમાં એકેએક બાબતની ખૂબ ચીવટ રાખતા હતા. તેઓ કહેતા કે પ્રસંગમાં કશું ખૂટવું જોઈએ નહીં. વળી માનતા કે આપણે જેમને બોલાવીએ તેમની આદરભેર પૂર્ણ સગવડ સાચવવી જોઈએ, આથી સ્વાસ્થ્ય નબળું હોય તો પણ પ્રસંગમાં આવેલી પ્રત્યેક વ્યક્તિને નિરાંતે મળતા હતા, એમનાં ખબરઅંતર પૂછતાં અને એમની સાથે ગપસપ પણ
કરતા હતા.
પ્રસંગનું આયોજન કરે ત્યારે છેક છેલ્લી ઘડી સુધી નિમંત્રણપત્ર આપવાનું એમનું કામ ચાલતું હોય. આ પ્રસંગે જુદાં જુદાં સ્થળેથી અને વ્યક્તિઓ પાસેથી નામોની યાદી મંગાવતા, ભુલાઈ ગયા હોય એમને બોલાવતા. ફોલો-અપ કરતા. આમ ૨૦૦ માણસોને નિમંત્રણ આપવાનું નક્કી કર્યું હોય, ત્યારે ૮૦૦થી ૧૦૦૦ માણસો થઈ જતા. એ પછી કોઈ બહારગામથી આવતું હોય તો એને ઍરપૉર્ટ પર લેવા કોણ જશે, કયા સમયે જશે અને એ ક્યાં ઊતરશે એ બધાની ઝીણવટભરી વિગત તેઓ નોંધતા હતા. અમદાવાદમાં કોઈને બોલાવવા માટે મોટર મોકલવાની હોય તો તેને અગાઉથી કહી રાખતા હતા. મોટર મોકલતી વખતે વળી એને ફોનથી જાણ પણ કરતા હતા. એ રીતે આવેલા મહેમાન કઈ મોટ૨માં પાછા જશે તે પણ નક્કી કરીને કહેતા. કઈ કઈ વાનગી બનાવવી તે માટે સુધીરભાઈનાં પત્ની અનિતાબહેનને પૂછતા, પરંતુ એમાં ખર્ચ કેટલું આવશે તે ક્યારેય પૂછતા નહીં. આને માટે તેઓ અતિ પરિશ્રમ લેતા હતા. આવા પરિશ્રમને કારણે ઘરના લોકો ચિંતિત રહેતા હતા. વળી આવો કાર્યક્રમ પૂરો થાય પછી ઘરનાં સહુને ભેગાં કરે અને થયેલા કાર્યક્રમની નાનામાં નાની બાબતની વિચારણા કરતા હતા.
સમીરભાઈએ નોંધ્યું છે તેમ કોઈ પણ પ્રસંગનું આયોજન ક૨વાની ઉત્તમભાઈ પાસે ‘આર્ટ’ હતી.
એમના જમાઈ દુષ્યંતભાઈ કહે છે કે, “આટલા બધા સંબંધો સર્જવા, સાચવવા અને તેમાં સતત હૂંફનો ભાવ મૂકવો તે અત્યંત કપરી બાબત છે. પણ એથીયે વિશેષ તો એને માટે હૃદયની ઉદારતા જોઈએ.” શ્રી દુષ્યંતભાઈ શાહના કહેવા પ્રમાણે આ ઉદારતા અત્યંત વિરલ ગણાય. આથી ઉત્તમભાઈનું મિત્રવર્તુળ પણ અત્યંત વિશાળ હતું. એમાં માત્ર એમના ક્ષેત્રના જ અગ્રણી વ્યક્તિઓ નહીં, બલ્કે ભિન્ન ભિન્ન ક્ષેત્રની નામાંકિત વ્યક્તિઓ જોવા મળે. કોઈ ન્યાયમૂર્તિ હોય, કોઈ ખેલાડી હોય, કોઈ સાહિત્યકાર હોય કે કોઈ સમાજસેવક યા રાજકારણી હોય.
187