Book Title: Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra
Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited
View full book text
________________
અમીટ સ્મૃતિ
કેટલાય વાંકાચૂંકા અને ખરબચડા માર્ગો પરથી પસાર થતી યુ. એન. મહેતાના જીવનની રફતાર ક્યારે, કેવો વળાંક લેશે એનો ખુદ એમનેય અંદાજ નહોતો. તેઓ વર્ષોથી મૃત્યુ સામેનો જંગ ખેલતા હતા અને ભીષણ સંઘર્ષ બાદ જીવનની મંઝિલ પર આગળ કદમ ભરતા હતા.
૧૯૯૭ના મે મહિનામાં ઉત્તમભાઈ પોતાની પૌત્રી પાયલને મળવા માટે એન્ટવર્પ ગયા હતા ત્યારે એમના પર હદયરોગનો હુમલો થયો. દસ દિવસ સુધી તેઓ એન્ટવર્પની હૉસ્પિટલમાં રહ્યા. ૧૯૯૭ની ૨૨મી જુલાઈએ અમદાવાદના ગાંધીનગર-સરખેજ હાઇવે પર આવેલા “અકથ્ય' બંગલામાં આવ્યા. અહીં પ્રમાણમાં લોકોનો ધસારો ઓછો રહેતો હતો. વાતાવરણ પણ ખુલ્લું અને પ્રદૂષણરહિત હતું, આથી એમના સ્વાથ્યમાં થોડો સુધારો થયો.
ઉત્તમભાઈ “અકથ્યમાં રહેવા આવ્યા ત્યારે એમના નિવાસની નજીક એ વિસ્તારના કોઈ જનરલ ફિઝિશિયન હોય તો તાત્કાલિક સારવારની અનુકૂળતા રહે તેમ વિચાર્યું. આથી ડૉ. ધીરેન મહેતાનો સંપર્ક કરવામાં આવ્યો અને સમય જતા એ સંપર્ક પરસ્પરના અંગત સ્નેહમાં પલટાઈ ગયો. રોજ સવારે નવ વાગે ડૉ. ધીરેન મહેતા એમની પાસે આવતા હતા. જો એમાં કોઈ કારણસર મોડું થાય તો સમયપાલનના ચુસ્ત આગ્રહી શ્રી યુ. એન. મહેતા એમની રાહ જોઈને બેઠા હોય. ઉત્તમભાઈની તબિયત તો જુએ, પણ પછી બંને વચ્ચે સંગીત, ક્રિકેટ અને સામાજિક પરિસ્થિતિ વિશે તરેહ તરેહની વાતો થતી હતી. બંને એકબીજાની મશ્કરી કરે. ઉત્તમભાઈ તેમની સાથે ખડખડાટ હસતા જોવા મળે. ઉત્તમભાઈને ભાગ્યે જ કોઈએ આવી રીતે મુક્ત હાસ્ય કરતા જોયા હશે.
એક વાર ઘરમાં બાળકો અવાજ કરતાં હતાં, ત્યારે ધીરેનભાઈએ એક સાંકડા પુલ પરથી બે બકરી પસાર થઈ હતી તેની વાત કરી. પુલ પર એક જ બકરી જઈ શકે તેટલી જગા હતી. કોણ સામે જાય એનો ઝઘડો થાય તો બેય નદીમાં પડે તેમ હતું. આથી એક બકરી નીચે બેસી ગઈ અને બીજી બકરીને જવા દીધી. આ વાતનો મર્મ પ્રગટ કરતાં ડૉ. ધીરેન મહેતાએ કહ્યું, “જુઓ, બંને ‘શાઉટ' કરે તો ઝઘડો થાય. એક “શાઉટ' કરે તો બીજાએ મૌન રાખવું જોઈએ.” એ દિવસે ઉત્તમભાઈને આ દૃષ્ટાંતનો મર્મ ખૂબ ગમી ગયો હતો.
ઉત્તમભાઈને જમતા જમતા કન્વર્ઝન આવ્યા હતા અને તેઓ લગભગ બેભાન બની ગયા હતા. ડૉક્ટરને બોલાવવામાં આવ્યા અને એમ.આર.આઈ. કરાવવામાં આવ્યો. એમ.આર.આઈ.નો રિપૉર્ટ નોર્મલ આવ્યો પણ એમને સાવચેતી રૂપે ડૉક્ટરોએ સારવારની સુવિધા મળી રહે તે માટે ડૉક્ટર હાઉસમાં રાખ્યા. એ વખતે જાતે ચાલીને ડૉક્ટર હાઉસમાં ગયા હતા. દસ-પંદર દિવસ ડૉક્ટર હાઉસમાં રહ્યા હતા.
219