________________
શ્રી ગિરિરાજ ઉપર ચડવાની સ્પર્ધા ન યોજાય
શ્રી ગિરિરાજ ઉપ૨ ૭-૭/૮-૮ વર્ષની બાલિકાઓ તથા બાળકો પગે ચાલીને આશાતના કર્યા વિના ચડી, પૂજા-સેવા કરી, ભરતડકામાં કશું મોંમાં નાખ્યા વિના ઊતરતાં હોય છે. છઠ્ઠ અઠ્ઠમની તપશ્ચર્યાવિધિપૂર્વક કરી ઉઘાડે પગે ચડી પૂજા-સેવા કરી ભરબપોરે ઉતરતાં હોય છે. શેઠ વેણીચંદ સૂરચંદે માસખમણ કરી, ઉપ૨ ચડી સેવા-પૂજા કરીને પારણું કર્યા હોવાનો દાખલો છે.
આવા તો સેંકડો દાખલા બનતા હોય છે. વરસીતપના તપસ્વીઓ તપ સાથે ઉપર જઈ સેવા-પૂજા કરી આવીને પછી વરસીતપનું પારણું કરતા હોય છે. શત્રુંજય નદીએથી નહાઈ, ચડી, ઘેટી પગલે થઈ, ઉ૫૨ જઈ પૂજાભક્તિ કરીને ઊતરતા હોય છે અને આવી બબ્બે યાત્રા કરતા હોય છે. નવાણું યાત્રા કરનારા કેવી રીતે યાત્રા કરતા હોય છે ? આયંબિલની ઓળી ક૨ના૨ા કેવી રીતે યાત્રા કરતા હોય છે ? પૂજાભક્તિમાં અનેક રીતે ઉત્સર્પણા એટલે ચડાવો બોલી પૂજાભક્તિ કરતા હોય છે.
આવી કોઈ સ્પર્ધા હશે એમ સમજીને પૂજ્ય આચાર્ય તથા પૂજ્ય સૂરીજી મહારાજે આશીર્વાદ આપ્યા હોય એમ સમજાય છે.
યાવજ્રજીવ ચતુર્થ વ્રતધારી દંપતી યુગલો, બાર વ્રતધારી મહાનુભાવો કેવી કેવી રીતે ભક્તિ કરતા હોય છે ? નીચે તપસ્વીઓ યાત્રાળુઓની કેવી કેવી ભક્તિ કરતા રહે છે ? તેની હકીકતો સૌરાષ્ટ્ર ટ્રસ્ટના કોઈ કાર્યકર્તાઓ જાણે તો અચંબાથી મોમાં આંગળાં ઘાલી જાય તેમ હોય છે.
કેવા કેવા બાળ અને વૃદ્ધ મુનિ મહારાજાઓ- સાધ્વીજી મહારાજાઓ મહા-મહાતપશ્ચર્યાથી કેવી રીતે એકથી વધારે યાત્રા કરતાં હોય છે!
આવી કોઈ કદાચ સ્પર્ધા હોત તો હજી પણ કોઈક ઠીક ગણાત. ક્યાં કેવી સ્પર્ધા ગોઠવાય ? અને કેમ ગોઠવાય ? તેમાં ખડતલપણું અને કસાયલાપણું માન્યું ! વાહ રે સમજ! વાહ રે સમજ!
૫૪
