________________
- ૨ - હું તો બુડથલ કહીને હસી કાઢતો નથી. પરંતુ મારા મનમાં એક બાબત છે કે આજના ૫૦-૭૫ વર્ષના ગૃહસ્થો જેનશાસનની ઘણી બાબતોથી અજ્ઞાત બનતા જાય છે અને ઘણી બાબતોમાં ઊંધું મારે છે.
જે કામ પૂર્વાચાર્ય ભગવતો કરતા હતા, તે આજના શ્રીમંત શેઠોના હાથમાં મુકાયેલ છે. જેથી મહાન વસ્તુને ભયંકર અજાણપણે ધક્કા લાગે છે અને જેનાં ભયંકર પરિણામો દિવસે ને દિવસે આવતાં રહે છે. તેમ છતાં વારસાગત ધર્મભાવનાથી તેઓ અનેક જાતનો ભોગ આપે છે. સાધુ, સાધ્વી, તીર્થ, મંદિર વિગેરેની આફત વખતે દોડી જાય છે, એ દોડવાનું તેઓએ કરવું પડે છે. મારા જેવાથી દોડાય તેમ નથી. શક્તિ નથી, સાધન નથી, તો એટલા દોડવા પૂરતા પણ તેઓ સારા છે, તેમ મનમાં અનુમોદના રાખીને, તેમને અજ્ઞાની, બુડથલ કે સમજ વગરના એવા શબ્દો ઇરાદાપૂર્વક વાપરતો નથી. કેમ કે તેઓના મનનો આશય નુકસાન કરવાનો નથી સારું કરવાનો આશય છે, તેની પાછળ ભોગ આપવાનો આશય છે, છતાં અજ્ઞાનથી પરિણામ ઊલટું લાવે છે. તેથી ચેતવવા હળવી ભાષામાં પણ શિખામણ આપવી પડે છે. જેથી ચોંકી ઊઠી સાવચેત થાય. એ સિવાય બીજો આશય નથી. માટે કડવી, પણ હિતકારી વાત કહેવામાં આવે છે.
કારણ એ છે કે પેઢીના જન્મની પૂર્વભૂમિકાનો ઇતિહાસનો પાયો જેનશાસન, જૈન ધર્મ જૈન સંઘ એ વિગેરેને ડુબાડવાની ભૂમિકા ઉપર રચાયેલ છે. તેને બચાવવા કડક હાથે જાગ્રત કરવાનો આશય છે. પેઢીના નાનામોટા ગમે તેટલા લાભ હોય, છતાં તેનાથી જો જૈન ધર્મને ભવિષ્યમાં જીવનમરણનો પ્રશ્ન થવાનો હોય તો એ નાના લાભો જોવાય? કે મૂળ મોટા નુકસાનથી બચવાના પ્રયાસોમાં પડવું જોઈએ? કે તેની પ્રશંસામાં અને તેની આળ પંપાળમાં ભળવું? શું મોટું નુકસાન? સંઘ અને શાસનને જગતમાંથી લુપ્ત કરવાની ઈન્દ્રજાળ આગળ ધપી રહી છે. તેમાં ભવિષ્યમાં પેઢીનો સાથ મળે તેમ છે. આ માટે બ્રિટિશોએ જૂના વખતથી પેઢી સ્થાપાવેલી છે.
