________________
પહોંચે છે, જેને લીધે ગિરિરાજનો પ્રભાવ જેવો ને તેવો જાગૃત રહેતો જોવામાં આવે છે.
હવે જો આ જાતનો બંધ બંધાવાથી ધર્મસ્થાનો દબાય કે પ્રદક્ષિણાના માર્ગો બંધ થાય કે જવાને અશક્ય બને કે કોઈ ધર્મસ્થાન ઉઠાવવું પડે કે રદ થાય તો કેટલું આઘાતજનક બને? વિચારો.
ધાર્મિક હૃદયો એકાએક ક્ષુબ્ધ થવાનાં જ. શ્રી શત્રુંજયગિરિ તરફનો જૈનોનો પ્રેમ કેવો છે ? તેનો ઝાંખો ઝાંખો ખ્યાલ તમને પણ હશે જ. બંધારણની દૃષ્ટિથી પણ સેકયુલર બાબતોમાં ધર્મપ્રવેશ કરી શકતો હતો, તે હવેથી નવા બંધારણને લીધે પ્રવેશ કરી શકે નહીં. ધાર્મિક ક્ષેત્રમાં સેક્યુલર બાબતો પ્રવેશ કરી શકતી નથી'' આ નક્કી થયું છે, તો જૈનોને આવો ક્ષોભ શા માટે કરાવવો ?
તેવા ક્ષોભને પરિણામે અનેક જાતની હિલચાલો ઊપડે અથવા સરકારની સત્તાથી દબાઈને લોકો મનમાં મૂંઝાઈને કદાચ બેસી પણ રહે, પરંતુ તેથી શું ? હૃદયનો ક્ષોભ અને તેમાં પણ ધાર્મિક હૃદયનો ક્ષોભ, એ કાંઈ સામાન્ય વાત નથી. વિશ્વનાં પ્રાણીઓને કાંઈ ને કાંઈ નુકસાન કરે જ. બન્ને પક્ષે ઘણો ખર્ચ થાય, અથડામણ થાય. તે બધું પ્રજા પાસે શા માટે કરાવવું?
માની લઈએ કે સરકાર સાથે અથડામણ કરવામાં લોકો ન પણ ફાવે. તેમની શક્તિ દબાઈ જાય, પરંતુ તેમને હૃદયનો અસંતોષ શા માટે આપવો ? ડહાપણ તો એ છે કે એવા ખર્ચમાં ઊતરવા કરતાં “સાપ મરે નહીં અને લાઠી ભાંગે નહીં’' એવો માર્ગ પહેલેથી જ કેમ ન લેવો?
કદાચ આ બાબત સરકારી યોજનાની હોવાથી તમારા હાથની ન હોય એમ પણ બને. યા તમારી ઇચ્છા ઉચિત ક૨વાની હોય, છતાં સ્વભાવિક રીતે જ તમારું તેમાં કાંઈ પણ ચાલી શકે તેમ ન હોય તો તે વાત જુદી છે. તો પછી આ પ્રયત્ન શ્રી સંઘે બીજી રીતે કરવાનો રહે, પરંતુ એમ માનવાને કારણ નથી, કેમ કે વડાપ્રધાન તરીકે તમે ઉચિત ફેરફાર ધારો તો કરી શકો તેમ હોય છે. તમને તેવા વિશિષ્ટ અધિકારો પણ હોય છે. યદ્યપિ વડા પ્રધાનો કાયદાની દૃષ્ટિથી મહાજનના આગેવાનોની પેઠે પ્રજાના પક્ષના જ
૯૨
