Sambodh Prakaran

Author(s): Haribhadrasuri, Meruvijay Gani
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

Page 8

પ્રસ્તાવના
અનાદિ કાળથી આ સંસારની અંદર રખડતા એવા ભવ્યછોના કલ્યાણને માટે મહાપુરૂષોએ પ્રતિપાદન કર્યું છે કે પહેલું જ્ઞાન અને પછી ક્રિયાની આવશ્યક્તા જરૂરી છે જ્ઞાનવગરની ક્રિયા છાર ઉપર લીપણ સમાન છે. માટે મુમુક્ષુ આત્માઓ સદાકાળ સમ્યફજ્ઞાનનું અન્વેષણ કરે અને તેના દ્વારા સુશ્રુષાદિ ગુણ પ્રાપ્ત કરવાને માટે અથાગ પરિશ્રમ ઉઠાવે, તે પ્રાપ્ત થયા પછી સમ્યક્રિયા શરૂચીને આવિર્ભાવ થાય અને મેક્ષસુખની પ્રાપ્તિ સારૂ સભ્યદર્શન, જ્ઞાન, અને ક્રિયા એ ત્રીપુટી શુદ્ધ ધર્મની આચરણ કરે. શ્રદ્ધા સિવાય જ્ઞાન અને ચારિત્ર નકામું છે જેમ ગધેડે ચંદનના ભારને વહન કરે છે. પરંતુ તેની સુગન્ધીને ઉપભેગ કરવાને માટે સમર્થ નથી. તેમ સમ્યગદર્શન વગરનું જ્ઞાન અને ચારિત્ર તે ભાર રૂપ છે. તથા ચારિત્રના પરિશુમથી પતિત થએલ આત્માઓ મોક્ષને મેળવશે પરંતુ દર્શનથી પતિત થએલાઓ માટે મેક્ષ સુખની વાત તુષના સમુદાયને ખાંડવા સરખી છે.
વળી જ્ઞાની પુરૂષોએ મેષ રૂપી નગરમાં પ્રવેશ કરવા માટે દરવાજા સમાન સભ્યદર્શનને કહેલું છે. તેવું સમજીને મુમુક્ષુ આત્માઓ સમ્યક્ બાધ દ્વારા આ ચારતિ રૂપ સંસારનો નાશ કરીને શાશ્વત સુખના અધિકારી થાય. તે વાત લક્ષમાં રાખીને ગ્રન્થકાર મહાપુરૂષ આ સંબધ પ્રકરણ નામના ગ્રન્થની રચના કરી છે. દુર્લભ એવો મનુષ્ય ભવ મેળવીને ધર્મની આરાધના કરવાની ઈચ્છાવાલાઓને આ ગ્રન્થ એક અદ્વિતીય સાધન છે.
કોઈ પણ ધાર્મીક ક્રિયાઓના રહસ્યને યથાર્થ રીતે સમજી આદરવામાં આવે તો અનેકગણું ફલેને આપનાર બને. આ ગ્રન્થની અંદર મહાપુરૂષે કહેલા વિષયને જાણનાર સમગ્ર જૈન સમાજ બને તે સ્વાર્થ, માયા, પ્રપંચ, હિંસા અને અસંતોષના વિષમય વાતાવરણમાં ફસાએલા આત્માઓ આ વિશ્વની અંદર આદર્શ રૂપ જીવનનું સર્વથી મહાન ઉદાહરણ પુરૂ પાડી શકે તેમ છે. તેથી ભવ્ય આત્મા