Samadhi Shatak Part 03

Author(s): Yashovijaysuri
Publisher: Gurubhakt

Page 8

સંબંધી ભ્રમ અને નથી કોઈ માનસિક પીડા... છતાં, આપની આજ્ઞા હોય તો મને એ સ્વીકાર્ય છે. મહારાજાએ વનવિહારની હા પાડી.
સાધના પણ સુપેરે ન થાય ત્યારે આ ત્રણ પીડાઓ અન્તસ્તરને ઘેરી વળે : શ્રમ, ભ્રમ, દુઃખ. સાધના સુપેરે થાય તો આપણેય સીતાજીના જેવો અનુભવ કરીએ. માર્ગમાં ચાલીએ ને તરોતાજાં થઈએ.
સાધના છે મઝાની.
બાળક મમ્મીની ગોદમાં બેસી પાંચ કિલોમીટર ફરી આવે. થાક લાગે એને ?
આપણી સાધના આવી છે. ‘એ’ જકરાવે છે સાધના. ‘એ’ની સાથે – પરમપ્રિયની સાથે ચાલવાનું. મઝા જ મઝા હોય ને !
પરમપ્રિયનો હાથ આપણી પીઠ પર ફરતો હોય ત્યારે અવાક્ થઈ જવાય. શું આ બની શકે ? ક્યાંક મારી અવધારણા તો આ નથી ? ‘આશ ધરીને હું પણ આવ્યો, નિજ કર પીઠ થપેટીએ....' જેવી સ્તવનાની પંક્તિઓ રટીને આવ્યો હોઈશ અને મને એનો આભાસ તો નહિ થતો હોય ?
અને પછી, ‘એ’ પોતે જ પ્રતીતિ કરાવી દે કે એ ખુદ ‘એ’ જ હતો. ને ત્યારે યાદ આવે પૂ. આનંદઘન મહારાજની પંક્તિ ઃ ‘પ્રેમ પ્રતીત વિચારો કડી...' જોકે, એમણે કહ્યું છે એથી પણ ટૂકડી/નજીક ઇશપ્રેમની તીતિ તમને થયેલ હોય.
પૂ. આનન્દઘનજી મહારાજે તો પરમપ્રિયના માર્ગ પર દોડવાનું કહ્યું છે અને સાથોસાથ એ દોડનાં એક એક પગલાંને ગુરુ પાસે પ્રમાણિત કરાવવાનું
.
સમય કહ્યું
* |
3