________________
નવકારને ભાવ આપા
પ
તેણે નિશ્ચય કર્યો, ‘કાં સત્ત્વને રાકવું, કાં મારે પણ તેના નીકળી જવા સાથે જ શરીર છેાડી દેવું.’ રાજાને નિશ્ચલ જોઇને સત્ત્વ મેલ્યું. ‘હું જાઉં છુ
સમ્રાટ’
‘એમ એકલા જવાય કે ? ઊભા રહા, હું પણ સાથે જ આવું છું.' એમ ખેલીને પેાતાના આશીકા નીચે રહેલું ખંજર વિક્રમાદિત્યે પેાતાનો વક્ષસ્થલ નજીક લખાવ્યું.
આ સત્ત્વશીલ રાજન્! તું ખરેખર મહાન છે. ખંજર મ્યાન કર, હું તને છેડી શકું તેમ નથી. ’
સત્ત્વને રોકાઇ ગએલું જોઇને મહેલના દ્વાર પર ઊભેલી કીતિ અને લક્ષ્મી પણ પાછી ફરી.
સત્ત્વ એટલે પુણ્યાનુબ'ધી પુણ્યને વિમળસ્રાત. એ શ્વેાતમાંથી જન્મે પરમવિશુદ્ધ ભાવચંદ્રિકા, નવકારમાં સત્ત્વના સ્રાત પણ છે અને તે શ્વેતના સત્ત્વપ ભાવ પણ છે.
નવકારને ભાવ આપવાથી એ બધું મળે. ભાવના મો અથ છે મુલ્ય આંકવું તે.
નવકાર તા અણુમેાલ છે જ, જેનામાં જેટલા અંશે ઝળહળતું હોય છે સત્ત્વ, તે તેટલી કિંમત આંકી શકે છે તેની.
પરંતુ જે ભવ્યાત્માએ નવકાર અણુમેલ છે, એમ ખરેખર સમજીને તેમ જ સ્વીકારીને તેની સાચા મનની આરાધનામાં લીન થાય છે તેમને થાડા જ સમયમાં
