________________
વિશ્વમૈત્રીભાવ
૧૯૫
તે પછી જગતના સર્વ જીવાનાં અશ્રુ લૂછવા માટે જીવનભર ઝઝૂમશે પરભાવદશાના ભયાનક ભાવ સાથે. પછી તેને ઘર પકડી નહિં રાખી શકે. માતાપિતાના સ્નેહ પણ આ અને અધૂરા પડશે. પત્નીની લાગણી તેને ભીંજવશે ખરી પરંતુ પાપાસક્તિના મહાજ્વરમાં પીડાતા અન્ય જીવાની કારમી ચીસામાં તે પણ સમાઇ જશે. તેના એક પણ શ્વાસ પરભાવને ચરણે નહિ ઝૂકે. જયણારૂપી જનનીના હાથ આલીને જ તે સર્વત્ર વિચરશે. પરમતારક શ્રીઅરિહંત પરમાત્માની આજ્ઞાના ભંગ-તેના કાઇ રામને પણ નહિ રુચે.
સ્વયં શ્રીઅરિહંત પરમાત્માના સ્પર્શના અર્ચિત્ય પ્રભાવ જે પુણ્યાત્માઓને અનુભવવા હોય તેમણે પ્રસન્નચિત્તે, પૂરી શુદ્ધિ, પૂરા આદર અને સમપ ણુભાવપૂર્વક હૃદયકમળની કણિકા મધ્યે લખલખ તેજે ઝળહળતી તેઓશ્રીની પ્રતિમાના ચરણ-કમળના જમણા અંગુઠાને નમા અરિતાણું' પદના ઊંડા ગાન સાથે સ્પર્શ કરવા જોઇએ.
અમૃતમય તે સ્પર્શે ખીલી ઊઠશે આત્માની સર્વસ્પર્શિતા. જાણે કે મહાશિલા ફાડીને વિશ્વચરણ પખાળવા પ્રગટેલા જળધોધ ! પછી દેહને વળગીને જન્મતી વૃત્તિએ, આપે।આપ પેાતાનુ વહેણ બદલવા પ્રેરાશે. આત્માની દિશામાં દોડવા સિવાયની અન્ય વાતમાં કશે રસ નહિ રહે ઇન્દ્રિયાને. જાડા દેહભાવ છે આપણી બંધિયાર દશાના જનક. તેનું તે સ્થાન ત્યારે જ ગૌણુ બની શકે, જ્યારે તેની મારફત થતી હીલચાલમાંના આપણા આદર ઘટી જાય.
