________________
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા કે નવકારનું આગમન થાય, એટલે અપૂર્ણતાના અંશે પાંખ, ફફડાવીને દૂર દૂર નાસી જાય.
કાયાની છીપમાં રહેલું જીવનનું મોતી, નવકારના ધ્યાનની ગરમી સિવાય કદી પૂરું ન પાકી શકે. કાયાની છીપને બાઝીને રહેલી કર્મરૂપી શેવાળ, નવકારની પૂરી ગરમી સિવાય કદાપિ નિર્મૂળ ન થાય અને તે નિર્મૂળ ન થાય ત્યાં સુધી અંદરના મતીને જોઈએ તેટલી ઉષ્મા ન પહોંચે. એથી તેને પરિપકવ થવામાં ઘણે વિલંબ થાય. એટલા માટે છીપની આસપાસ ખૂબ પવિત્રતા ખીલવવી જોઈએ. અહિંસક આચાર-વિચારના પાલન દ્વારા તન-મનનાં પાસાંઓને પવિત્ર રાખવાં જોઈએ. આ રીતનું પવિત્ર-નેહમય વાતાવરણ નવકારના ધ્યાનમાંથી જન્મતી પ્રભાની અસરકારકતામાં સંગીન વધારો કરે છે. જ્યાં સુધી આપણાં તન અને મન મેલાં–કાળાં હશે, ત્યાં સુધી આપણું ધ્યાનમાંથી જન્મતી ઘણી ખરી શક્તિ તે મેલ આડે અટવાઈ જશે. પ્રતાપી સૂર્યને માર્ગ વચ્ચે વાદળું આવી જતાં, પૃથ્વીપટે જેમ અંધકાર છવાઈ જાય છે, તેમ આપણા તનમનમાં જ્યાં સુધી કામ–કધ-માન-માયા આદિ વાદળાંની તિમિર–વર્ષા ચાલુ રહેશે ત્યાં સુધી જીવનના મેતીનું તેજ નહિ જ ખીલી શકે.
મક્કમ નિર્ધાર સાથે પરમજીવનના યુગના લક્ષ્યપૂર્વકનો નવકારને યોગ, માનવીના પ્રયત્નમાં પૂરે સહાયક થાય છે. જ્યાં પવિત્રતાને પવન, સન્નિષ્ઠાનું જળ અને
