________________
મનને માલીક
૧૫૭
ન જ ખચે. વિચારની રક્ષા માટે, દુવિચાર દાખલ થઈ જઇને સારા વિચારને ઝાંખા ન પાડી દે તે માટે, અતિ સૂક્ષ્મ, તેજસ્વી અને પૂર્ણ પ્રમળ એવા અક્ષરેશના અનેલા નવકારની ચાકી આઠે ય પ્રહર માટે મનના દ્વાર પર ગેાઠવી દેવી જોઇએ.
ખેતરમાં ઊભા કરેલા નિર્જીવ ચાડિયાને જોઈને પંખીઓ નજીક આવતાં ગભરાય છે, તેમ જે મનમાં નવકારના અક્ષરામાંથી નિર્માણ થએલી તૈજસાકૃતિ ઝળહળતી હોય છે ત્યાં દુવિચાર। દાખલ નથી થઈ શકતા, મનના ખેતરમાં મહાપ્રયત્ને ફાલતા સાત્ત્વિક વિચારાના પાકની રક્ષા માટે આપણે સહુ સવેળા સજાગ બનીને નિશ્ચિત ક્યારે ખનીશું ?
નાના સરખો પણ કુવિચાર, પેટમાં નાખેલા કાચા અનાજના કેાળિયાની જેમ સૂક્ષ્મ શરીરમાં મેાટી ગડખડ ઉભી કરે છે. આપણા સ્થૂલ અને સૂક્ષ્મ શરીરની રચના જ એવી છે કે તેને કશું ખરાબ, સડેલું કે કાહેલું માફક આવતું જ નથી. તેમ છતાં આપણે જ્યારે ખરાબની આદતે ચડી જઈએ છીએ, ત્યારે તે ખરામને સારાપણાના ભાવ આપીને જ સ્વીકારતા હાઇએ છીએ. કચરાને સાનાના ભાવ આપવા અને સેનાને કચરાના, તેના કરતાં કચરાને તેના સ્થાને રહેવા દઇ, સેાનાને સ્વીકારતા થવું, તે શું ખોટું ? પણ આપણું મન આપણને તેમ કરતાં શકે છે, કારણ કે ચામેર છવાએલા જડ પઢાર્થીમાંથી સત્ત્વ ને સાર ગ્રહણુ
