________________
-
વિવેક પ્રદીપ “ના”
ન” અને “માંએ બે અક્ષરના સંજનથી બનેલો “નામ ” શબ્દ નમનારના અંતરમાં આત્મભાવ, નિર્મળતા, મૃદુતા, શાંતિ અને સતેષની ધારા વહાવે છે. કારણ કે તેના પ્રત્યેક અક્ષરમાં પિતાને આગ વિશિષ્ટ પ્રભાવ રહેલો છે.
નમો” પિતે પિતાની શક્તિની ખાત્રી આપતાં જણાવે છે કે, “જે કઈ આવકારશે મને, તેના ભાગ્યમાં ભવિષ્યમાં કેઈને ય નમવાનું નહિ રહે. .
“નમે” શબ્દ સર્વમાં પ્રથમ શ્રીપંચપરમેષ્ટિ ભગવતેના પરમ મંગલકારી નામ સાથે વપરાય છે.
આપણાથી ગુણમાં જેઓ ચઢીઆતા હેય તેમને આપણે નમવું જ જોઈએ. “નમે શબ્દમાં પણ એ જ ભાવ રહેલે છે.
સર્વજ્ઞભગવત અને તેમના પ્રકાશેલા તત્વને નમનારાઆરાધનારા, તેને જ ઉપદેશ આપનારા અને તે ઉપદેશ અનુસાર જીવન જીવવામાં સતત પ્રયત્નશીલ આત્માઓ જ વસ્તુતઃ નમનનાં પાત્રો ગણાય. માતા-પિતાદિ બીજાં જે કેઈ નમનપાત્ર મનાય છે તે તે એ વિશિષ્ટ આત્માઓને નમવાની કળા શિખવા માટે ગ્યતા મેળવવા માટે.
જેનું ધ્યેય સર્વજ્ઞભગવંતેને, તેઓના તત્વજ્ઞાનને, કે તેના ઉપાસક મહાત્માઓને નમવાનું નથી તેનાં સઘળાં નમને સંસારવૃદ્ધિમાં જ સહાયક થાય.
