________________
અક્ષરની ઉપાસના
આ દુનિયામાં સર્વત્ર સુખ અને દુઃખના વાયરા વાતા હોય છે, તે વાયરાના લાભાલાભ પણ લગભગ માણસે જાણતા હોય છે અને તેથી દરેકની ઈચ્છામાં સુખ જ વસતું હોય છે. પરંતુ તે સુખનું જે પ્રધાન પ્રેરક બળ છે તે જ્યાં સુધી વ્યક્તિના જીવનમાં ન પ્રગટે, ત્યાં સુધી સુખ કદી તેને આંગણે પગલું ન મૂકી શકે. સુખની સતત ઝંખના છતાં માનવી પિતાની ઈચ્છા પ્રમાણે સમયસર તેને મેળવી નથી શકતે, તેનું મૂળ કારણ તેના અંતરમાં રહેલી અસુખની અપાર કાલિમા છે. તે કાલિમા અક્ષરની ઉપાસનામાંથી જન્મતા દિવ્યતેજ વડે જ દૂર થશે અને માનવીના જીવનમાં કેવળ અંગત સુખની જ નહિ, સહુને સુખી કરીને સુખી થવાની ભાસ્કરી ભાવનાને ઉદય થશે. સુખની દેહભાવજન્ય મમતાને પ્રેર્યો માનવી જ્યારે અનેકના હિતના ભેગે પણ પિતાની સુખી થવાની લાલસાની પક્કડમાંથી છૂટતે નથી, ત્યારે તેના વર્તનમાં જે અધમતા, અનાર્ય– જુછતા પ્રવેશે છે તે તેના જ જીવનને સુખ, શાંતિ અને આબાદીના ઉષસકાળથી વંચિત રાખે છે. એટલું જ નહિ, અનેકવિધ ઉપલક પ્રયત્નો કરવા છતાં દુઃખથી તે છૂટી શકતે નથી. દુખથી છૂટવા માટે તે સુખની સાત્વિક હવા જન્માવવી પડે. તે હવા મેહઘેર્યા મનના ઓરડામાંથી કદી ન જન્મે. તેને જન્માવવા માટે તે મન આખાયમાં નવકારનું દિવ્યતેજ ફેલાવવું જોઈએ. તે તેની અસરથી જ મેહના ધૂમ્રગટ વેરાઈ જાય અને સ્વસ્થ જીવન ખુલ્લું થાય. તેવું જીવન ખુલ્લું થાય એટલે દુનિયાના અનેક આત્માઓની
