________________
K
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા
નિમ ળતાને પૂજવાના તેનામાં ઉલ્લાસ પ્રગટે. સત્ત્વપૂજનને તે ઉલ્લાસ જીવનમાં અદ્ભુત સવવૃદ્ધિ કરે અને તે સત્ત્વથી માકર્ષાઈને પ્રવેશતા સઘળા સુંદર ભાવેશ વડે પુષ્ટ થતા જીવનમાં ક્યાંય અસુખની કાળી રેખા પણ રહેવા ન પામે. પરંતુ જો અક્ષરની ઉપાસનામાં જ કટાળા, થાક, વિષાદ, કે નિરાશાનુ` મળ વ્હેરમાં આવીને માનવીને પાછે પાડી દેતું હોય, તા સમજવું કે તે માનવીના અંતરના ભાવાની પૂરેપૂરી શુદ્ધિ નથી થઇ. થાડીક પણ અશુદ્ધિ હૈાય ત્યાં સુધી બહારનાં અશુદ્ધમળાનુ’ ઝેર જીવન ઉપર ચાલી શકે છે.
• ઉપાસક બનું અ–ક્ષરના, ક્ષરથી મારે શે। સંબંધ ? અણુ અણુ મારે। આત્મા ચૈતન્યસ્પર્શીનેા જ અભિલાષી છે. ક્યાં ક્ષરના કાટ અને ક્યાં ચૈતન્યના ચળકાટ ? એ એ વચ્ચે આસ્માન જમીન જેટલ' અંતર છે. ’
સત્ત્વને ઉછાળતા શુભભાવના સતત શેક સિવાય અક્ષરની ઉપાસનામાં જોઇએ તેવી ગરમી આવતી નથી. તેવી ગરમી ન આવે ત્યાં સુધી સ્થૂલશરીર, સૂક્ષ્મશરીર અને કારણશરીરમાં ભળેલા જડતાના આછા પાતળા કા છૂટા પડે નહિ. આંખમાં પડેલ એક નાનું સરખું તણખલું આપણને જેવી રીતે ખૂંચે છે તેવી રીતે જડતાના તે કણા જ્યારે ઉપાસકને ખૂંચવા માંડે ત્યારે સમજવું કે તેનામાં ચૈતન્યનું બળ પ્રગટયું છે. આંખમાંનું તણખલું સાચવીસંભાળીને હળવા હાથે ખેંચી લઇને જેમ આપણે જ પીએ છીએ તેમ ઉપાસક પેાતે પણ પેાતાની સાચી ઉપાસનાના પવિત્ર કાર્ટીમાં આડખીલી ઊભી કરતા જડતાના તે કાને નવકારની તેજશક્તિ વડે હળવેથી દૂર કરીને જ જપે.
