________________
વાણી અંદરથી બહાર આવતા સુધીમાં શબ્દમાંની ઘણું શક્તિ ઓછી થઈ જાય છે, માટે પિતાના ઇષ્ટદેવનું નામ દરેકે બને ત્યાં સુધી મૌનપણે જપવું જોઈએ. તેમ છતાં જેને તેમ જપવું ન ફાવતું હોય, તેણે પાસે બેઠેલા માણસે ન સાંભળે તેમ જપવું જોઈએ અને જ્યારે તેમાં પણ મન ન લાગે ત્યારે જ ભાષ્ય જાપને આશ્રય લેવો જોઈએ.
પરા વાણું બીજ જેવી છે, પશ્યન્તી થડ જેવી છે, મધ્યમા ડાળ જેવી છે અને વૈખરી પાંદડા જેવી છે.
જે વાણી આપણે મુખથી બેલીએ છીએ અને કાનથી સાંભળીએ છીએ તેને “ઉચ્ચાર” યાને ખરી વાણી કહેવાય છે. જે વાણી સંકેતથી, મુખાકૃતિથી, ભાવભેગીથી તેમ જ આંખેથી બેલાય છે તેને “ભાવ” અથવા “મધ્યમા વાણું કહેવાય છે. જે વાણી મનમાંથી નીકળે છે અને જેને મન જ સાંભળી શકે છે તેને “વિચાર” યાને “પશ્યન્તી’
