________________
-
-
૪૪
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા નમવા જેવું ત્યાં જ છે. બીજે નમીને સરવાળે ભટકવાનું જ રહેશે. ગુન્હેગાર ગુન્હેગારને નમે તેનાથી તેને ગુન્હાની સજામાંથી મુક્તિ ન મળે, તેમ કેવળ સંસારના અસ્થિર સુખ-દુઃખમાં ગળાડૂબ સંસારીજનેને નમવાથી ઉદ્ધાર ન જ થાય. ઉદ્ધાર તે જે સંસાર મુક્ત છે તેમને નમવાથી જ થાય.
કર્મના દુઃખનું જેમને દુઃખ હેય, અપૂર્ણતા જેમને સાલતી હોય, કષાયના ડંખ જે ન ખમી શકતા હોય, આત્મામાં જેમને અપૂર્વ શ્રદ્ધા હોય, તે કદી પંચપરમેષ્ટિ ભગવતેને નમ્યા વિના ન જપે.
“નમો જરૂર આંતર રજને નિર્મૂળ કરે, પણ તે ત્યારે કે જ્યારે એને સાધક તે શબ્દની સાથે રહેલા પંચ પરમેષ્ઠિભગવંતેને નમન કરે.
પંચ પરમેષ્ઠિભગવતેને નહિ નમનારાના ભાગ્યમાં ગુલામી જ લખાએલી રહે છે. ગુલામી જેને ખપતી હોય તે ભલે અક્કડ થઈને ફરે, પરંતુ વહાલું છે જેમને સ્વાતંત્ર્ય તેમણે તે જ્યારે ત્યારે સંસારમુક્ત શ્રીઅરિહંતભગવંતા દિને નમવું જ પડશે.
નમે છે ખાણ નમ્રતાની, પ્રદીપ વિવેકને, પુલ શિવપુરીને, વીણા મુક્તિની અને ચાવી કમતાળાની.
આવે “નમો” આપણામાં પ્રવેશે અને પંચપરમેષ્ટિ ભગવતિની પુનિત પધરામણીને યોગ્ય વાતાવરણ સજે ! એ જ મંગલ ભાવના.
