________________
૩૦.
શ્રીનમસ્કાર નિષ્ઠા નવકારમ~ના ઉચ્ચારની સાથે અંતરમાં જે મેજાંઓ સ્કુરાયમાન થાય છે, તેના ચેકસ માપના કંપનની અસરથી આત્મપ્રદેશને ચોંટીને રહેલાં વિવિધકર્મોનાં દળિયાં જોરદાર પવનના ચંગે ઉઘાડ-વાસ થતા બારણાની જેમ ઉઘાડ–વાસ થવા માંડે છે, તેમ જ કેટલાંક નામશેષ પણ થઈ જાય છે. ઉઘાડ–વાસની આ પ્રક્રિયાના પરિણામે પ્રગટતા આત્મતેજને પ્રભાવ સાધકના આંતરશરીર મારફત બહારના વાતાવરણ ઉપર પણ અદ્દભુત અસર પહોંચાડે છે અને તેથી કરીને જડભાવલીને માનવના ભયાનક હુમલાઓ વચ્ચે નવકારને અનન્ય ઉપાસક સમભાવે સ્થિર રહી શકે છે. નવકારના સાધકને રોગ-શોક વગેરે ઊંડી અસર કરી નથી શકતાં, તેનું પણ એ જ કારણ છે. કારણ કે નવકાર જેવા અક્ષરમન્ત્રમાં પરોવાએલું હોય છે જેનું આખું ય મન તે ભવ્યાત્માને રેગ-શેક ઘેરી શકે જ કઈ રીતે ? જે સ્વયં ઘેરાએલ છે પિતાના હજારે અંગરક્ષક વડે તે સમ્રાટ કે રાજપ્રમુખને બીજાઓ કઈ રીતે ઘેરી શકે ?
કહેવાનું તાત્પર્ય એ છે કે જેને સંસારના ત્રિવિધ તાપમાંથી બચવું હોય તે આત્માએ પોતાના મન, વચન અને કાયા પર નવકારના અમૃતમય અક્ષરના તેજનું સ્નાન અને વિલેપન કરવું જોઈએ.
નવકાર મહામન્ત્ર છે, માટે મનનું તે રક્ષણ કરે જ. અને કરે એમાં નવાઈ પણ શી ? એટલું જ જે કઈ માનતું હોય તે તે તેનું અજ્ઞાન છે. પરમમ– નવકાર
