________________
ભવ પચ્ચીસમો :
નંદનકુમાર. ભગવાન મહાવીરનાં શેષ કર્મો કપાતાં જાય છે અને આરાધનાની કેડી કંડારાતી જાય છે. હવે તેઓ તીર્થંકરપણાની ભૂમિકાએ પહોંચવાનાં સોપાન ચઢતા જાય છે. છતાં કર્મની નિયતિ વિચિત્ર તો ખરી જ, કે બધાં જ કારણોનો યોગ મળે ત્યારે એક કારણ મંડૂકની જેમ કૂદીને અસહકાર કરે.
મરિચિના ભવમાં બાહ્ય સઘળા નિમિત્ત મોક્ષ પ્રગટ થવા માટે હતાં, પરંતુ ઉપાદાન અવળું પરિણમ્યું. પણ ભાઈ ! એ જીવને પોતાના મોક્ષસુખ સાથે, ઘણા જીવોને પોતાના જેવા સુખના ભાગી અને ભોગી બનાવવાની કામના હતી; તેથી તેમનું ભવિતવ્ય ત્યારે ભલે ભૂલથાપ ખાઈ ગયું પણ ભાવિમાં જગતના જીવોને લાભકારી થયું. કેવી રીતે તે હવે જોઈએ.
ભરતખંડની – છત્રા નામની સુશોભિત નગરી હતી, ત્યાં વિહરમાન તીર્થંકર ભૂમિને પાવન કરતા હતા. પ્રજા ધર્મપ્રિય હતી. ત્યાં જિતશત્રુ નામે રાજા ગુણસંપન્ન હતો, તેને ભદ્રા નામે ગુણવાન રાણી હતી. તેની કૂખે એક કુમાર જન્મ પામ્યો, તેનું નામ નંદનકુમાર રાખ્યું.
નંદનકુમાર રાજ્યને યોગ્ય સર્વકળાઓમાં નિપુણ થયો. યુવાન અને પરાક્રમી એવા કુમારને રાજ્યપદને યોગ્ય જાણી જિતશત્રુ રાજાએ તેનો રાજ્યાભિષેક કર્યો, અને પોતે વૈરાગ્યને માર્ગે પ્રયાણ કર્યું.
નંદનકુમારને પૂર્વના સંયમ ને આરાધનાને બળે જે પુણ્યયોગ હતો તે હવે પ્રગટ થવા માંડ્યો. કુમાર વિચારતો હતો કે પિતાએ પોતાનું કાર્ય સિદ્ધ કર્યું. હું પણ ક્યારે સંસારનો ત્યાગ કરીશ ! દિન-પ્રતિદિન ઉદાસીનતા વૃદ્ધિ પામતી હતી. છતાં સંસારનો યોગ પણ હજી ઉદયમાં હતો. છેવટે પૂર્વે કરેલી આરાધનાએ પોતાનું સામર્થ્ય પ્રગટ કર્યું અને એક દિવસ નંદનકુમાર નંદનમુનિ બન્યા. પૂર્વજીવનના આરાધનાના સંસ્કારો, અને વર્તમાનનો દ્રઢ સંયમ
૪૮ વર હિતશિક્ષા
મ ના નાના
ગામ માં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
