________________
ખભા પર ગોઠવી દીધો.
ઓહ ! એ જ વખતે મૂળાએ ઉપરના માળથી આ દૃશ્ય જોયું. અને ચિત્તમાં પડેલો પેલો તર્ક તરત જ આ દૃશ્યને ઝડપી લીધું. પછી બીજા નાના ઘણા પ્રસંગો એ તર્કની સરિતામાં ભળી ગયા અને મૂળાનો તર્ક સાગર જેવો થઈ પડ્યો. મૂળા અત્યંત ભયભીત થઈ ગઈ, તેણે વિચાર્યું કે હવે આ ઉપાધિને મૂળમાંથી જ છેદી નાખવી જોઈએ. મૂળા આનાથી વિશેષ શું વિચારી શકે ?
ચંદનાનો શું દોષ ! મૂળાનો શું દોષ ? અને શેઠનો પણ શું દોષ ? કર્મની જ વિચિત્રતા.
શેઠ વિશ્રામ કરીને પાછા પેઢીએ ગયા. તે જ સમયે વિલંબરહિત મૂળાએ વાળંદને બોલાવ્યો. જે કેશક્લાપે આ પ્રસંગની ભયંકરતા ઊભી કરી તેને પ્રથમ તો દૂર કરાવી દીધો. ચંદનાનું મસ્તક મૂંડિત થયું. પ્રસંગથી કોપાયમાન થયેલી મૂળાએ ચંદનાને એક ઓરડામાં લઈ જઈ, પગમાં બેડી નાંખી. અપશબ્દો સંભળાવી, ઓરડો બંધ કરી દીધો. અને સેવવર્ગને ચેતવી દીધો કે કોઈએ ચંદના વિષે શેઠને કંઈ કહેવું નહિ. જે કહેશે તેની દશા બૂરી થશે. આવી વ્યવસ્થા કરી નિશ્ચિંત થઈ પોતે પિયર ચાલી ગઈ.
સાંયકાળે શેઠ ઘરે આવ્યા. ન મૂળા દેખાય ન ચંદના દેખાય. શેઠે પૂછ્યું ‘મૂળા ક્યાં !'
જવાબ મળ્યો પિયર ગયાં છે’’
‘‘ચંદના ક્યાં ?'' સૌનું મૌન.
શેઠ સમજ્યા કે મૂળા નથી એટલે ચંદના વહેલી સૂઈ ગઈ હશે. કે રમવા ગઈ હશે.
બીજે દિવસે એ જ પ્રશ્ન અને એ જ મૌન.
ત્રીજે દિવસે શેઠને મનમાં કંઈક શંકા ગઈ તેથી તેમણે જરા ઉગ્રતાથી પૂછ્યું કે જો તમારામાંથી કોઈ ચંદના વિષે જવાબ નહિ આપે તો હું તમને સૌને દૂર કરીશ.
૧૦૬ હિતશિક્ષા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
