________________
MANA
ખૂબ ત્રાસદાયક પીડા પામ્યો. આથી મસ્તક મૂંડાવી નિર્વસ્ત્ર થઈ, પુનઃ પ્રભુ સાથે થઈ ગયો. તેના ભાવિમાં હજી કોઈ લેખ અણલખ્યા રહ્યા હતા કે શું ? તેણે કહ્યું “ભગવાન હવે હું નિઃસંગ થયો છું. મારો સ્વીકાર કરો, મને તમારા પ્રત્યે અનુરાગ છે” પ્રભુ વીતરાગ હતા તેના શ્રેયને જાણી પ્રભુએ તેનું વચન સ્વીકાર્યું. માન ન માન, તે શિષ્યપણે પ્રભુ સાથે રાત્રિદિવસ રહેવા લાગ્યો.
પ્રભુ સાથે વિહાર કરતો તે જો સમર્પણભાવથી રહ્યો હોત તો પ્રભુના મૌનમાંથી અને સાન્નિધ્યમાંથી ઘણું શીખી શક્યો હોત. અરે સમયોચિત મૌન સેવ્યું હોત તો તે પણ ગૌતમની જેમ ગુણિયલ પ્રસિદ્ધ થયો હોત. સહજ લબ્દિધારી થયો હોત.પરંતુ ક્યાંયે તેની જીભ વશમાં રહેતી નહિ. અરે સામાન્ય સવાલો પૂછવામાં પણ તે ઉદંડ થઈને પૂછતો. એક જગાએ માર્ગ પૂછતાં તે બોલ્યો :
“અરે બીભત્સ મૂર્તિવાળાઓ ! મ્લેચ્છો ! આ માર્ગ ક્યાં જાય છે !” આ કંઈ માર્ગ પૂછવાની રીત હતી? પેલા ગોવાળો સામે થયા, ત્યારે પોતે મહા તપસ્વીનો શિષ્ય હતો ને ! તેથી જાણે તેમના પર વધુ આક્રોશ કરવા લાગ્યો. ત્યારે પેલા ગોવાળોએ તેને બાંધીને વાંસના વનમાં ફેંકી દીધો. - પેટ ચોળીને પીડા ઊભી કર્યા પછી, તે પ્રભુને પૂછતો કે “તમે મારું રક્ષણ કેમ કરતા નથી ?”
જવાબમાં પ્રભુના શરીરમાં પ્રવેશ કરી સિદ્ધાર્થ તેને જવાબ આપતો.
“વાનરની જેમ ચપળતા કરનારા એવા તારા દુશ્ચારિત્ર્યથી હંમેશાં વિપત્તિ તને વરે છે, પ્રભુ તારું શું રક્ષણ કરે !”
ગૌશાળક પ્રભુ સાથે પણ પોતાનું પોત પ્રકાશતો રહેતો. એકવાર તેના પૂછવાથી પ્રભુએ કહ્યું કે “આ છોડ ઊગશે,' ત્યારે પ્રભુના વચનનો વિશ્વાસ કરવાને બદલે કસોટી કરવા છોડને તેણે ઉખાડીને ફેંકી દીધો. પ્રભુવચનમાં શ્રદ્ધા થવી પણ કેવી દુર્લભ છે ? જેમ પ્રભુ તેને સાથે રહેવાનું સંમત કરતા નહોતા, તેમ તેનાં અપલક્ષણો જાણવા છતાં તેને
{ ૧૧૮ હિતશિક્ષા
M ANMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAMMAMMAAAAAAAAAAAAAAA
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
