________________
तेनी माता तेने कहेती-हे पाप ! नव महिना सुधी तने पेटमां वेंढार्यो छतां, तने पाळीपोषी मोटो कयों छतां अने सो वार कहेवा छतां मारुं एक पण वेण मानतो नथी. ३.
ज्यारे माता तेने आम कहेती त्यारे ते तेनो जवाब आपतो के, हे माता ! तुं मारा पेटमा पेसी जा, तने अढार मास सुधी धारण करुं एम छु. ४.
जे दिवसे ते गोशाळो पोताना पितानी साथे पण कजियो कंकास न करे ते दिवसे ते पापीने खरेखर खावानी रुचि पण थती नथी. ५.
विधाताए तेने तमाम दोषोने भेगा करीने बनावेलो होय एम खरेखर लागे छे केम के आखाय जगतमां तेना जेवो बीजो कोई देखातो नथी. ६.
तथा पोतानी दुष्टताने लीधे तेणे लोकोने एटला बधा पराङ्मुख करी नाख्या जेथी ते दुष्ट माणसोमां प्रथम उदाहरणरूप बनी गयो ७.
ए प्रमाणे ए गोशालो हजी तो ऊगीने ऊभो थाय छे त्यां जे कोई जूए तेने विषवृक्षनी पेठे, दृष्टिविष सर्पनी पेठे भयंकर लागे एवो थयो. ८.
पृ०८] एक वार ते पितानी साथे भारे कजियो करीने तेवू ज बीउँचित्रफलक चितरावीने एकलो भमतो भमतो तेज वणाटशाळामां आवी पहोंच्यो उयां भगवान चोमासु रह्या हता.
आ रीते गोशाळकनी उत्पत्तिनी कथा छे. हवे स्वामी एटले भगवान चोमासाना प्रथम मासखमणने पूरे करीने पारणाने दिवसे भिक्षा माटे गोचरीए नीकळ्या अने विजय नामना शेठने घरे आल्या.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
