Mahavira Charit

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Prakrit Vidya Mandal Ahmedabad

Page 136

१३१
भोगळ) ऊंचा करीने माथे.लांबो मोटो जटावाळो, स्वभावे विनयी, शांत, दया दाक्षिण्य गुगथी युक्त, सत् धर्मध्याननो बिधिने शरू करनार एटले धर्मध्यानमा रहेलो एवो वेसियायग नामनो लौकिक तपस्वी खरे बोरे आतापना लेतो हतो. अहीं तेनी उत्पत्तिनो वृत्तांत कहेवामां आवे छे..
मगध देशमां धनधान्यथो समृद्ध अने लोकमां प्रसिद्ध अवा आभीरलोकोनां गोब्बर नामे गाममां ते गामनो अधिपति गोसंखी नामे कणबो रहेतो हतो. बंधुमती तेनी स्त्री निस्संतान हती. ते बन्ने परस्पर दृढ स्नेहवाळा होई विषय सुखने अनुभवता वखत वीतावता हता. आ तरफ ते गामनी पासे खेडय नामे गाम, ते गाममां बख्तर पहेरीने सज्ज थयेला, अनेक हथियार साथे राखनारा अवा म्लेच्छोनी धाड पडी. धाडे ए गामना रखेवाळोने मारी [पृ०८१] धनधान्य कांसु अने कपडां वगेरे बधुं गाममाथी लूंटी लीधुं, हाथमां हथियार राखनारा गामना सुभटो-चोकीदारोने मारी नाख्या. पछी बानमा लोकने पकडीने ए धाड पोताने स्थाने गई. तेमां गामनी एक बाइने बराबर ते वखते ज प्रसव थयो, तेना पतिने धाडवाळाए मारी नाख्यो अने हाथमां जन्मेला बाळ कवाळी ए बाई 'सुन्दर' छे एम करीने धाडना चोरोए साथे चलावी-लीधी. तेनी पासे हाथमां बाळक होवाथी ते जलदी जलदी साथे चाली शकती न होती. तेथी रोषे भरायेला चोरोए का-हे भद्रे ! जो तारे जीवतुं रहेq होय तो आ बाळकने छोडी दे. आ सांभळीने तेने मरणनी भारे बीक लागवाथी वृक्षनी छायामां तेणीए बाळकने छोडी दीधो अने ते