Mahavira Charit

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Prakrit Vidya Mandal Ahmedabad

Page 137

चोरोनी साथे चाली नीकळी. हवे ते गोसंखी कणबी सवारना पहोरमा पोताना गोरुओने-बळद वगेरेने लइने ते जग्याए आव्यो, वृक्षनी छायामां पडेलो, संपूर्ण अङ्ग उपांगवाळो, रूपनी शोभावाळो, खोड़ खांपण वगरना आखा शरीरवाळो ते बाळक तेना जोवामां आव्यो. तेणे ते बाळकने त्यांथी लई लीधो अने पोतानो स्त्रीने सोंप्यो अने कडं के हे प्रिये ! तु अपुत्र छे माटे तने आ पुत्ररूप थशे. तेने सारी रीते साचवजे. सवारना पहोरमां ए कणबीए जाहेर कयु के मारी स्त्री गूढ गर्भवाळी हती, तेने हमणां ज प्रसव थयो अने पुत्रनो जन्म थयो. ए माटे ज-ए वातनी साबीती माटे ज बकराने मारी बधे लोहीनी गंध फेलावी दीधी अने ए बाईने सुवावडीनां कपडां पहेरावीने त्यां बेसाडी. वधामणुं थयु, स्वजनवर्गनो आदर सत्कार थयो. ए वात लोकोमां फेलाई गई, छठीनु जागरण, चन्द्रसूर्यनु दर्शन वगैरे संस्कारनां कृत्य थयां. योग्य वखते तेनु नाम वेसियायण राख्यु. काळक्रमे ते जुवान थयो. पेली तेनी माताने चोरोए चंपा नगरीमा लई जई वेचवा माटे राजरस्ता उपर उभी राखी. ए सुन्दर हती माटे एकवृद्ध वेश्याए तेने खरीदी तेने गणिकानी बधी विद्याओ शिखवी दीधी. वळी,
[पृ०८२]ए स्त्री सुरसुन्दरी करतां विशिष्ट रूप सौभाग्य अने उत्तम लावण्यवाळी हती, सुरतना-कामक्रीडाना विविध प्रकारोमां कुशळ तथा गीत अने नृत्यमां विचक्षण हती. १ ' उपचार करवो, बोलवू, बीजाना चित्तने समजी लेवू अने समयने अनुकूळ केवी केवी चेष्टाओ करवी ते बधामां ते कुशळ हा अने ए रीते ते स्त्रीनी ए नगरीमा ख्याति फेलाई. २