Mahavira Charit

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Prakrit Vidya Mandal Ahmedabad

Page 54

कर्यो. हवे स्वामी अनुक्रमे विहार करता तंबाय नामना संनिवेशे गया अने त्यां बहार ध्यान मुद्रावडे रह्या. ए गाममां पार्श्वनाथ भगवाननी परम्पराना नंदिषेण नामना साधु आगळ आवी गयेला श्रीमुनिचन्द्रसूरिनी पेठे जिनकल्पनु परिकर्म एटले जिनकल्पनो अभ्यास करता हता. ते नंदिषेण साधु बहुमत हता, बहु शिष्य परिवारवाळा हता अने गच्छनी चिंता छोडीने जिनकल्पनी साधना तरफ वल्या हता. हवे गोशाळक भिक्षा माटे गाममां पेठो. तेणे वस्त्र कम्बल वगैरे उपकरणोवाळा ए नंदिषेण मुनिने जोया अने आगळ वर्णवायेला पार्श्वनाथना साधुओनी पेठे ज गोशाळक आ साधुओनी पण निन्दा करीने स्वामीनी पासे आव्यो. ते नंदिषेण मुनि चोकमां ते रात्रीए ज कायोत्सर्ग करीने स्थिरपणे ध्यानमां लीन हता ते वखते चोकीदारना पुढे आमतेम फरता फरता पाछळथी तेमने जोया अने तेने 'आ चोर छे' एम समजीने मोटुं भालु मारीने घायल करी नाख्या. ते वखते ज ते मुनिने अवधिज्ञान उत्पन्न थतां तेमनो देह पण पडी गयो अने ते स्वर्गे गया, आजुबाजु वसनारा देवोए ते स्थाने आवीने ते मुनिनो निर्वाण उत्सव का. ते वखते त्यां खूब प्रकाश प्रकाश थई रह्यो. ए जोईने गोशालो ते जग्याए पहोंच्यो अने पेला स्थविर मुनिने काळधर्म पामेला जोया. पछी गोशाळो उपाश्रयमां गयो अने त्यां ते मुनिना सुखे सूतेला शिष्योने जगाड्या. तेमने स्थविरमुनिना मरणनी वात करी अने आ रीते ऊंघी रहेवा माटे तेमनो तिरस्कार करीने सारी रीते ठपको पण आप्यो, पछी गोशाळो पोताने स्थाने पहोंच्यो. जगद्गुरु पण कुविय नामना संनिवेशमा