________________
: ૨૨: કલ્યાણ; માર્ચ -એપ્રીલ-૧૯૫૧ પાર્લામેન્ટનુ નાટક.
દીલ્હી પાર્લામેન્ટમાં દરેક પ્રસંગે કોંગ્રેસભ્ય થોડા ધાંધાટ મચાવે છે, કડક ટીકાઓ કરે છે ને શબ્દોનાં તીર છેડે છે, પણ આખરે તે જે ખીલ રજી` થયુ` હોય છે, તે પાસ થાય જ છે. એના તાજો નમુને! આમણને રેલ્વે બજેટની ચર્ચા વખતે જોવા મત્સ્યે*, શબ્દોની મેડી માસમારીના અ`તે રેલ્વેમાં મુસાફરી ઉપર કર વધારે થયે એટલુજ નહિ પણ એક સભ્યે તે આયંગરને પાંડવાના રથ હાંકનાર કૃષ્ણની ઉપમા આપી બહુમાન કર્યું. સભ્યો ખીજું કરી પણ શું શકે ? જેની ટીકીટ ઉપર ચુંટાઈને આવ્યા હોય તે પક્ષના સક્રિય વિરાધ કરવામાં આવે. તા શિસ્તભંગની શિક્ષા રૂપે ખુરસી ખાલી કરવી પડે, જેને માટે નામદારા તૈયાર હોતા નથી. જેથી કરીને પાર્લામેન્ટમાં એક પ્રકારનું નાટક ભજવાય છે એમ કહીએ તો તે વધારા પડતું નહિ ગણાય. જેટમાં ખા
ખાતર મંગાવવામાં કરોડા રૂપીયાની ગોલમાલ થઈ. સીંદરીના વેપારમાં પણ એવું જ થયું. કામદારાના ૧૯૪૮ના એાનસને સર્ટીકેટના રૂપમાં આપીને કાવે ત્યારે વટાવવાની છુટ આપીને કરાડેનુ પાણી કર્યું.. વહીવટી ખર્ચ વધી ગયું. યાજનાના રાકડા ફાડ્યો, નિષ્ણાતાની કમિટિઓ પાછળ કરાડાનું આંધણ થયું. 'અંકુશાની અવ્યવસ્થાના કારણે મોટી રકમોના દુર્વ્યય થયા. આમ અનેક રીતે નિરર્થીક અને એકાસણું કરાડા રૂપીયા ખરચાય તે બજેટમાં નકાની આશા કયાંથી રખાય ? તે એ નુક્સાનને પુરવા માટે નવા કરવેરા સીધી કે આડકત્રી રીતે કરોડોની સખ્યામાં હસ્તી ધરાવતી આમજનતાએજ ભરવા પડે છે. આ સ્થિતિ જો ચાલુ રહે તે દેશમાં નિ - નતા ન વ્યાપે તેા બીજી' થાય પણ શું?
કાયદાને પડકાર.
ભારતમાં નવું બંધારણુ અમલમાં આવ્યું. તેને અનુસરીને પ્રાંતાના કાયદામાં ફેરફાર કરવા જરૂરી છે પણ એમ નહિ થયુ` હાવાથી છાશવારે સરકારના કાયદાને મોચીથી માંડીને મહારાજાએ પણ પડકારે છે. આમ થવાથી કાયદાની કિંમત ઘટી જાય છે, એટલુંજ નહિ
પણ પ્રજાને પારાવાર મુશ્કેલીમાં મુકાવું પડે છે. દા. ત. પિત્નિ પ્રતિબંધક કાયદો, સરકારે પાસ કર્યો પણ તેમાં નાગરીક સ્વાત ંત્ર્યનુ ખુન કરવામાં આવ્યું, કારણ કે પતિ-પત્નિ જો કાટમાં એડ્ડીડેવીડ કરીને એક બીજાની સંમતિથી બીજું લગ્ન કરે તે! તેને કાયદેસર ગણવુ જોઇએ, કારણ કે દરેક ભાણુસને પોતાના જીવન-કાર્યાંમાં એક ખીજાની સ`મતિથી કા કરવાની છૂટ આપવામાં ન આવે તે તેને ગુલામીજ કહી શકાય, હકીકત આમ હોવાથી તે કાયદાને પણ કોઇએ પડકાર ફેંકયો ને બીજું લગ્ન કરનાર માનવી નિર્દોષ છુટી ગયા છતાં સરકારે કાયદામાં રહેલી ભૂલને સુધારી નહિ, એવીજ રીતે જુગારીએ અને શરાખીએ પણ કાયદાને પડકારીને નિર્દોષ છુટી જાય છે એટલે કાયદાને નામે સરકારને એક જાતની આડકત્રી આવક મેળવવાનું સાધન બને છે. ચેરીટી કમિશ્નર.
ધર્માદા મિલ્કતમાં ગેરવહીવટ ચાલતા હોય તે વહીવટદાર બદલી શકાય એ તે સમજી શકાય તેવી બાબત છે, પણ ગેરવહીવટના નામે ચેરીટી કમિશ્નરને રાજા-મહારાજા કરતાં પણ વધુ સત્તા મળે એને અર્થ એવા થયા કે, ચેરીટી કમીશ્નરને કમાવાના ચાન્સ આપવામાં આવ્યા. ચેરીટી કમીશ્નરના કા
સામે અદાલતમાં અપીલ થઈ શકે નહિ, એવા
પ્રાધ કર્યાનું સાંભળ્યું છે. એ હકીકત જો ખરાખર હોય તો દરેક ધંધા કરતાં ચેરીટી કમીશ્નરના ધંધા થોડી મહેનતે વધુ નફો કરી આપનાર કામધેનુ ગાયજ ગણાય.
મીન સાંપ્રદાયિક રાજ્ય.
આપણા નેતા બીનસાંપ્રદાવિક રાજ્યના હિમાયતીએ છે, આમ છતાં જે કાયદાઓ ઘડાય છે. તે હિંદુકામની સંસ્કૃતિને છીન્નભિન્ન કરવાના ઉદ્દેશને નજર સમક્ષ રાખીનેજ ઘડાય છે. હરિજન મંદિર પ્રવેશ, હિંદુ કાડ ખીલ, ધર્માદા ટ્રાસ્ટખીલ વિગેરે કાયદાઓ હિંદુત્ત્વને જ નષ્ટ કરવામાં વપરાય છે તે તે પણ પ્રજામતની અવગણના કરીને પસાર કરાવવામાં આવે છે. ખરી રીતે તે. અત્યારે ચાલતા વહીવટ લેાકશાહીની રીતે નહિ પણ બીજી કાષ્ટ રીતરસમ મુજબ ચાલી રહ્યો છે.
