________________
જીવન જત; :૪૩: નિરખતું નથી એથી સમજાય છે કે, સિ પાસે જવાની શી જરૂર છે, એ વળી વ્યથ સ્વાથનાં સગાં છે”—એમ રાજાએ જણાવ્યું. પરિશ્રમ કેણું કરે? એના કરતાં લાવને
શ્રી પાદલિપ્તસૂરિજી મહારાજે કહ્યું “હે રાજન! એટલો ટાઈમ જુગાર રમવામાં ગાળું, એમ મોટા પગારદાર તમારા સેવકે જે કામ નથી વિચારી ત્યાંથી બે-ત્રણ કલાક જુગાર રમવામાં કરી શકતા, તે કાર્ય વગર–પગારે આત્મકલ્યા- ગાળ્યા, ત્યારબાદ રાજાની પાસે આવી પ્રણામ Jાથે અમારા શિષ્ય કરી બતાવે છે. તમારે કરી પ્રધાને જણાવ્યું જે ખાત્રી કરવી હોય તે બેલાવે, તમારા “હે રાજન! ગંગા નદીને પ્રવાહ પૂવોસેવકને, કે જે સેવકને તમે ધનમાલ સિખ વહી રહ્યો છે. રાજાએ તે છુપ આપી ખુબ સંતાપે હોય, અને જો તેના માતમીદારીથી પહેલેથી જાણી લીધું હતું, કે ઉપર તમારે પૂર્ણ વિશ્વાસ હોય.'
પ્રધાન નદી ઉપર ગયે નથી બેટી ડિગજ રાજાને પણ પરીક્ષા કરવાનું મન થયું. મારે છે. ભાઈએ તે જુગાર રમવામાંજ ટાઈમ તરતજ રાજાએ પિતાના વિશ્વાસુ પ્રધાનને ગાળે છે. આચાર્ય મહારાજે અવસરે ચિત બેલા. પ્રધાન તરતજ હાથ જોડી વિનમ્ર જરા હાસ્યને ભાવ લાવી, રાજાને જણાવ્યું ભાવે હાજર થયા અને રાજાને સવિનય “કેમ નરેન્દ્ર ! જેઈને આપના વિશ્વાસુ વિનંતી કરી, “હે રાજન ! આ સેવક આપની સેવકની સેવા, અને કર્તવ્ય પરાયણતા ! જ્યારે સેવામાં હાજર છે, હુકમની જ માત્ર વાર છે. આવા વિશ્વાસુ અને ધનથી સંતુષ્ટ થએલા ચાહે પછી ગમે તેવું દુષ્કરમાં દુષ્કર કાર્ય આપના સેવકની આવી દશા તે બીજાનું તે કેમ ન હોય ! તે વિના વિલંબે કરવા આ પૂછવું જ શું? સેવક તૈયાર છે.
બાળસૂરિએ કહ્યું “રાજન ! હવે અમારા રાજાએ સૂરીજીના દેખતાંજ પ્રધાનને આજકાલના નવ દીક્ષિત અને અશિક્ષિત આજ્ઞા કરી કે, “જાવ ! જુએ અત્યારે ગંગા શિષ્યને ચમત્કાર જુઓ! તરતજ સૂરિજીએ, નદીનો પ્રવાહ કઈ દિશામાં વહી રહ્યો છે?” બાળ શિષ્યને બોલાવ્ય; બાળમુનિ હાથ જોડી તે રાજાનું વચન શ્રવણ કરી પ્રધાન મનમાં
ઈચ્છામિ ” કહી સહર્ષ નત મસ્તકે હાજર જ બબડવા લાગે. જરૂર બાળસૂરિજીના થયા અને ગુરૂદેવને વિનવણી કરી, કે આ સંસર્ગથી રજા પણ બાળ-અજ્ઞાન થઈ ગયા
સેવક પર કૃપા કરી સેવાને લાભ આપે. લાગે છે, નહિતર આવી સામાન્ય વાત સૂરિજીએ શિષ્યને હુકમ કર્યો કે, જાવ, જુઓ પૂછે ખરા !” - - -
અત્યારે ગંગા નદીને પ્રવાહ કઈ દિશા તરફ પ્રધાન તે રાજાને પ્રણામ કરી “ જેવી વહી રહ્યો છે. વિનાવિલંબે નમસ્કાર કરી આપની આજ્ઞા” એમ કહી ત્યાંથી ચાલતો બાળમુનિ ત્યાંથી રવાના થયા. રસ્તામાં થયે,
આવતા લોકોને પૂછ્યું, “ભાઈ ! ગંગા કઈ રસ્તામાં જતાં પ્રધાને વિચાર કર્યો કે, તરફ વહે છે? લોકેએ જવાબ આપે, રાજ તે વેલે થઈ ગયું છે, પણ હું કંઈ પૂર્વાભિમુખ!' પણ એમને વિશ્વાસ ન બેઠે શેડ ઘેલે થયે છે એટલે દૂર ગંગા નદી ત્યાંથી સીધા નદી કિનારે પહોંચી ગયા. જોયું
