________________
પ્રભુભક્તિનો અવર્ણનીય રસાસ્વાદ એમજ પરમાત્માની ભક્તિરંગનો રસાસ્વાદ પણ એટલો બધો અદભૂત છે કે તે માત્ર સ્વયં અનુભવગમ્ય છે શબ્દોથી વર્ણન સાંભળી એ આસ્વાદનો ખ્યાલ કરી શકાય તેમ નથી. તે અનુભવની આગળ સંસારના દિવ્ય સુખોનાય સ્વાદનો અનુભવ કાંઇ જ વિસાતમાં નથી. એક બાજુ સ્વર્ગના અતિશય આકર્ષણ હોવા છતાં ય ઇન્દ્ર જ્યારે પ્રભુભક્તિમાં મસ્ત બને છે, ત્યારે અનુપમ રંગનો અનુભવ કરી શકે છે. તો પછી સામાન્ય સુખના આકર્ષણવાળા માનવને તે અનુભવ કરવો કેમ જ કઠીન બને ? વિચારવા લાયક વાત તો એ છે કે મહાદિવ્યસુખમાં હાલતા દેવ તથા દેવેન્દ્રને અદ્ભુત રંગ દિવ્યનાટક જોવામાં આવે કે પ્રભુભક્તિમાં? દિવ્યદેહલત્તાને ધારણ કરનારી યુવાન ઇન્દ્રાણીઓની સાથે પ્રેમવિલાસમાં આવે કે જિનની ભક્તિમાં? અપૂર્વરંગ રત્નોથી ઝગમગતા વિમાન તથા દેવસેવક વિગેરેમાં આવે કે પરમાત્માની ભક્તિમાં ? સંભવિત શું છે ?
ઇન્દ્રને પણ સ્વર્ગીય સુખથી અધિક
પ્રભુભક્તિમાં આનંદ છતાં ખરેખર આ સત્ય હકીકત છે કે મેરૂપર્વત ઉપર પ્રભુનો જન્માભિષેક ઉજવતી વખતે સૌધર્મેન્દ્ર પ્રભુની સ્તુતિ કરતાં કહે છે કે “હે ત્રિભુવનપતિ ! આપની ભક્તિથી જે આનંદનો અનુભવ હું કરું છું, તે આનંદ
સ્વર્ગની આટલી બધી સામગ્રીમાં પણ આવી શકતો નથી”, ઇન્દ્રને પ્રભુભક્તિના રંગનો આસ્વાદ જ્યારે આવો અપૂર્વ આવે છે, ત્યારે તેનું રહસ્ય શું છે તે બદલ તેનું કારણ તપાસવું જોઇએ. તેની પાછળ શું એવું અદભુત કારણ કાર્ય કરી રહ્યું છે તે વિચારવું જોઇએ.
