________________
(કેવો ઉગ્ર ભાવ !) એજ જીવનનો વ્યવસાય થઇ ગયો, એવો કે જેમાં જગતદયાળુ પ્રભુ મહાવીરને પણ ડસવાનું છોડ્યું નહિ,-આ છે કુસંસ્કારનો, દુર્ગુણનો ગુણાકાર..એ તો સારું થયું કે પ્રભુએ એને પાછો વાળ્યો, નહિતર તો કોણ જાણે આગળ પર નરકાદિના કેવા ભયંકર ભવ થાત !
હવે જુઓ સુસંસ્કારોની વૃદ્ધિનું દૃષ્ટાન્ત શાલિભદ્રઃ
શાલિભદ્રનો જીવ પૂર્વ ભવે સંગમ નામે ગોવાળણપુત્ર ! સુસંસ્કારમાં એણે ગુરુનું બહુમાન અને ત્યાગના સંસ્કારની કમાણી કરી ફક્ત એકવાર તપસ્વી સાધુને દાન દેવાને માટે પોતાના ઘેર બહુમાનથી બોલાવ્યા અને જીવનમાં પહેલી જ વાર મળેલી એક જ ખીરની થાળીમાંથી અતિશય હર્ષપૂર્વક બધીય ખીરનું દાન દીધું પાછું ઉપરથી કેવા ઉપકારી ગુરુ ! કેવો સુંદર દાનનો પ્રસંગ ! આ બે ઉમદા ભાવના ભાવીને સમાધિપૂર્વક કાળ કરી એ શાલિભદ્ર થયો. ગુરુપ્રેમ અને ત્યાગપ્રીતિ આ બન્ને સુસંસ્કારોની વૃદ્ધિ એવી થઇ કે એણે પ્રભુ મહાવીરદેવને પોતાના શિરછત્ર ગુરુત્યાં સુધી બનાવ્યા કે અઢળક સંપત્તિની વચમાં પણ પોતાના પર શ્રેણિકરાજાનું સત્તાધીશપણું એનાથી સહન કરી શકાયું નહિ ! અને પૂર્વે કરેલા ત્યાગના સંસ્કારોના ગુણાકાર એવા થયા કે દરરોજ સ્વર્ગમાંથી ઉતરતી રત્ન આભરણ વિગેરેની નવાણું દિવ્ય પેટીનો મહાવૈભવ અને કંચનના વર્ણ સમાન બત્રીશ નવયુવતી-પત્નીઆ બન્નેનોય સંપૂર્ણપણે ત્યાગ કર્યો. સર્વ પ્રકારે સંસારનો ત્યાગ કરી મહાવીર પ્રભુના શિષ્ય બની ત્યાગમાં આગળ વધી ઘોર તપશ્ચર્યાથી શરીરની પુષ્ટતા અને સૌન્દર્યનો પણ ત્યાગ કરી અંતિમકાળે અનશન કરનાર થયા અને વૈભારગિરિ ઉપર શરીરનો પણ અનશનથી સર્વથા ત્યાગ કર્યો. ત્યાંથી કાળ કરીને અનુત્તર વિમાનમાં ગયા. ત્યાં તો ગુરુપ્રેમ અને ત્યાગના ગુણાકારનું પુછવું જ શું? શ્રી અરિહંત પરમાત્માએ પ્રરૂપેલા તત્ત્વોના ચિંતનમાં અસંખ્યાત કાળ સુધી મશગુલ રહેવાનું જીવન ! આનો અર્થ એવો છે કે ગુરુના વચનમાં રમણતા, અર્થાત્ ગુરુમાં રમણતા એજ ગુરુપ્રેમ-ભક્તિ, ગુરુના તત્ત્વોમાં રમણતાને મૂકી ગુરુના પ્રેમનું શ્રેષ્ઠ રૂપ કોણ છે ? ૩૩૦ કોટા કોટિ પલ્યોપમ સુધી અખંડ ગુરુપ્રેમ
