________________
તો એ બધાને તાગડધીન્ના કરવાનું થાય છે. ત્યારે તેના ભોગે આપણે તો માર જ ખાવાનો રહે છે. ખરેખર ! સ્વાર્થની જ સાંકળથી સંકળાઇ આપણી વાહવાહ કરનાર જગતને રાજી કરવા પાછળ કે એની ગુલામી પાછળ લક્ષ્મીનો દુર્વ્યય. શક્તિનો દુરપયોગ, જીવનની બરબાદી વિગેરે અનેક પ્રકારની નુકશાનીમાં મૂઢ આત્મા ઉતરી કેવું સાહસ કરે છે ! વિચાર કેમ ન આવે કે અમારા તુચ્છ સ્વાદની ખાતર દૂધના ભર્યા પ્યાલા ચાલુ જ રહે અને ત્રણ જગતના નાથના અભિષેકમાં પાણી જેવું દુધ ? કળશથી અભિષેક કરતાં તેના નાળચાં પ્રતિમાજીને ન અડે તેની કાળજી તો પૂજક અવશ્ય કરે. નિર્મળ જળના અભિષેક કર્યા બાદ પ્રભુને મુલાયમ સુકોમળ અંગલુછણાથી લુછવા જોઇએ. દિવ્ય વસ્ત્રથી ઇન્દ્ર પ્રભુના અંગ પર રહેલું પાણી લુછી નાખે છે. પ્રભુજીના અંગને લુછવા માટે અંગલુછણા કેવા જોઇએ ? મશરૂની તળાઈ કરતાં પણ વધુ મુલાયમ અને સુંવાળા અને તે પણ ઉજળા જોઇએ, પીળા પડી ગયેલા નહિ, કે મેલા ઘેલા પણ નહિ અને ફાટેલા તુટેલા પણ નહિ. ખીસાના રૂમાલ, જરીઆન સાડીઓ, સુઇ રહેવાનાં ગાલીચા, લગ્નના પ્રસંગે પથરાતી ગાદીઓ અને તકીઆ કેવા સુકોમળ અને સફેદ હોય છે. ખરબચડા અને મેલાઘેલા ત્યાં ચલાવી લેવાતા નથી તે નિમિત્તે કાંઇ વધુ ખરચ થઇ જશે એ પ્રશ્ન પણ હાથ ધરવામાં આવતો નથી. સુખસગવડ-વૈભવવિલાસ અને આબરૂ સાચવવાની ખાતર લક્ષ્મીના વ્યયની કિંમત કાંઇ આંકવામાં આવતી નથી તો પ્રભુભક્તિમાં કેમ વ્યયનો વિચાર થાય ? માટે પરમાત્માને લુછવાના અંગલુછણા તો ઉપર બતાવેલ સુકમાળ વસ્તુથી પણ વધુ સુકુમાળ, ઝીણા અને ઉજળા જોઇએ. | કિંમત જડનાં ભોગની કે દેવાધિદેવની ભક્તિની? શક્તિ પહોંચે તો રોજ નવા નવા અંગલુછણાનો ઉપયોગ કરવાનો, તે ન પહોંચે તો એકવાર લાવેલા રોજના ઉપયોગમાં મુલાયમ, અખંડ અને સફેદ તો હોવા જ જોઇએ, કાણાં પડી ગયેલા, મલિન જેવા, ખરબચડા અને જાડા બનેલા અંગલુછણા પ્રભુજીના અંગે લગાડવાથી તીર્થંકરદેવની આશાતનાનું પાપ લાગે છે, તે અંગલુછણા પ્રભુની મૂર્તિ ઉપર જ લાગવા જોઇએ, નહિ કે એનાથી થોડું
ર
S
