________________
પુનિત અંગને દિવ્ય મુલાયમ વસ્ત્રથી કોરું કરે છે. વિકસિત પુષ્પો તથા બરાસ કસ્તૂરી વિગેરે બીજા મઘમઘતા સુગંધિદારદ્રવ્યોથી પૂજા અને આજુબાજુ છંટકાવ કરે છે. કેસરના રંગરોલ મચાવે છે. ઉત્તમ દેવતાઇ વસ્ત્ર પહેરાવે છે. હાર, મુગટ વગેરે આભૂષણના ઝગમગાટ કરે છે. મંગળ દીપકો પ્રગટાવે છે. આરતિ ઉતારે છે. સર્વે દેવો જયજયકારના મધુરનાદ કરે છે. અને ભેરી, ભુંગળ વિગેરે વાજિંત્રો સુંદર રીતે વગાડે છે. પછી દેવો સહિત ઇન્દ્ર ઉત્તમ શબ્દોથી પ્રભુની ભાવસ્તુતિ કરી પોતાના આત્માને પ્રભુભક્તિથી જ કૃતાર્થ થયો માને છે, અને સ્વર્ગના આનંદને તુચ્છ ગણી પ્રભુ ભક્તિમાં અપૂર્વ આનંદનો અનુભવ કરે છે.
શ્રીપાલ મહારાજાના રાસમાં વિનયવિજયજી મહારાજે લખ્યું કે “પરિગલ કીજે પખાલ' એટલે પ્રભુને પ્રક્ષાલ પરિગલ કરવો એમ જણાવ્યું. પરિગલ એટલે જેમાં દુધ, દહીં, ઘી, સાકર અને પાણી એ પાંચ ઉતમ વસ્તુઓ પ્રમાણમાં ભેળવી હોય. તેથી તેને પંચામૃત કહેવાય છે. પાંચ શેર પાણી અને પા શેર દુધ એ પરિગલ પ્રક્ષાલ બની શકે નહિ. કહેવાનો દુધનો અભિષેક અને કરવાનો લગભગ પાણીનો પખાળ ! પ્રભુભક્તિમાં આવી બેદરકારી થાય ત્યારે વિચારવું ઘટે કે પાપી પેટમાં ઠાલવેલાં કઢેલાં મસાલેદાર ગરમાગરમ દુધના પ્યાલા એ ખરેખર વિષના પ્યાલા તરીકે પરિણમવાના છે. પ્રાણપ્રિયા અને મોહકુટુંબ, તેમજ મેમાન તથા આડતીયાને ધરેલા, તેય પાપના પ્યાલા છે, ધર્મના નહિ. એમ જાતને કે સ્નેહીને એ દુધ જે પાયું તે શારીરિક સત્ત્વને કદાચ આપશે, છતાં પુણ્યાનુબંધી પુણ્ય, સકામનિર્જરા, ગુણવિકાસ વગેરે આત્મિક સત્વને નહિ આપે, પણ ઉપરથી વિકારને પોષશે. ત્યારે આ પરમાત્માની પ્રક્ષાલન ભક્તિની પાછળ યોજેલા આપણા દૂધના પ્યાલા એ અમૃતના કટોરા બનવાના. ઉજ્જવલ દૂધની ભક્તિથી બધુંજ ઉજ્જવલ બનવાનું. ઉજ્વલ ભાવના જાગવાની ઉજ્જવલ પ્રેરણા મળવાની, ઉજ્જવળ સમાધિ અને ઉજ્જવળ સદ્ગતિ મળવાની અને પરિણામે ઉજ્જવળ મોક્ષ પ્રાપ્ત થવાનો. મહાન વસ્તુઓ પ્રભુચરણે ધરી મહાન પ્રભુભક્તિ કરવા માટે મળેલા સોનેરીભવમાં સંબંધીજનો અને સ્વાર્થી જગતને આપણો માલ ખવડાવી દેવામાં
@જે ફરીફર ક્રમ ૪૫ ફિકરારી @
