________________
બનશે અને વંદનીય ગણાતા મહાપુરુષોને પણ પ્રભુ નમસ્કાર્ય અને પૂજનીય બનશે. હવે પ્રભુની માતા ગર્ભનું પાલન, અનુકૂળ ખાનપાન, ઉચિત પ્રવૃત્તિ અને ઉચિત વ્યવહારોથી કરે છે.
અતિ ઉત્તમ લગ્નબળ વખતે તીર્થકરની માતા પુત્રરત્નને જન્મ આપે છે. પ્રભુના જન્મ સમયે ગ્રહો ઉંચા સ્થાને ગોઠવાયેલા હોય છે, તથા આખા જગતમાં સુખની લહરી અને પ્રકાશની જ્યોતિ પથરાઇ જાય છે. નરક જેવા સ્થાનમાં જ્યાં હરહંમેશને માટે સર્વત્ર વ્યાપી ઘોર દુઃખ અને અંધકાર હોય છે, તેમાં પણ પ્રભુના જન્મ કલ્યાણક પ્રસંગે ક્ષણવાર મહાન શાતા અને અજવાળુ પથરાય છે. નરકના જીવો સદાકાળ માટે દુઃખી જ હોય છે, પરમાધામી તરફથી ક્ષેત્રની, ભૂખ, તરસ, પરસ્પર કાપાકાપી અને મારામારી કરવા વિગેરે અનેક પ્રકારની પીડાઓ ભોગવવાની હોય છે ત્યાં ભૂખ તરસની વેદનાનો પાર નથી, પગના તળીયાને છેદી નાખે તેવી ભૂમિ તથા કડકડતા તેલના તાવડામાં ભજીયાની માફક તળાવાનું, ભઠ્ઠીમાં ભુજાવાનું, શસ્ત્રોથી છેદાઈ ટુકડા થવાનું દુઃખ ત્યાં હોય છે, તેથી જીવોની નીકળતી કારમી ચીસો અને કોઇ બચાવો, કોઇ બચાવો ઇત્યાદિના રૂદનયુક્ત વિલાપ વિગેરે એવા હોય છે કે જે સાંભળતાં હૈયાં કમ કમી ઉઠે, એ ત્રાસથી ત્રાસી પ્રત્યેક સમય માટે નારકોને મરવાની ઇચ્છા હોય છે પણ નિકાચિત દીર્ધાયુષ્ય હોવાથી મોત મળતું નથી, નારકો સિવાય જગતમાં કોઇપણ જીવને પ્રત્યેક ક્ષણે મરવાની ઇચ્છા નથી હોતી આવી એકાંત દુઃખની વરાળમાં બફાતા નરકના જીવોને એકમાત્ર તીર્થકર ભગવાનના અનન્ય પ્રભાવથી જન્મ સમયે ક્ષણવાર અનુપમ સુખનો અનુભવ કરાવે છે. “સ્થાવર જીવને સુખકારી” એમ વીરવિજયજી મહારાજ પંચ કલ્યાણકની પૂજામાં કહે છે. તે એમ સૂચવે છે કે તે વેળાએ સ્થાવર જીવો એટલે પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ અને વનસ્પતિના જીવો માટે ભગવાનનો જન્મ સુખકારક નીવડે છે. સ્થાવરને માટે સુખકારક એ રીતે માની શકાય કે એ વખતે છેદન, ભેદન, કાપકુપ વિગેરેની પીડા સ્થાવર જીવોને ન હોય, ત્રણ ભુવનમાં પણ પ્રકાશનો પટ પથરાઇ જાય છે, આમ
@® ફેરફાસ્ટર રિસ્ટર-૨મ ૨૮ ફસ્ટ ફ્રસ્ટટ્ટાર હૃક8
