________________
દિકકુમારીઓ આવીને માતાપુત્રને અર્થાત્ પ્રભુની માતાને તથા પ્રભુને નમસ્કાર કરે છે. અને ખૂબ જ આનંદને ધારણ કરે છે. આઠ કુમારિકાઓ ભગવાનના સૂતિગૃહથી એક જોજન પ્રમાણ ભૂમિ પર સુગંધીદાર પાણીની વૃષ્ટિ કરે છે. આઠ દિકકુમારિકાઓ સ્નાત્રજળના કળશ ભરી ઊભી રહે છે અને ગાન તાન કરે છે. બીજી આઠ દિકકુમારિકાઓ દર્પણ લઇ ઊભી રહે છે, ત્યારે આઠ દેવીઓ ચામર ધારણ કરે છે, અને આઠ કુમારિકાઓ પંખા લઇ ઉભી રહે છે. ચાર કુમારીઓ રાખડી લઇ ઉભી રહે છે. ચાર કુમારીઓ હાથમાં દીપક લઇ ઉભી રહે છે. દિકકુમારીઓ નાળ છેદીને તેને ખાડામાં નાખે છે. અને વર્ય રત્નથી પૂરીને ઉપર એક પીઠ બનાવે છે. પ્રભુના જન્મગૃહથી ઉત્તર, પૂર્વ તથા દક્ષિણ દિશામાં ત્રણ કદલીના ઘર બનાવે છે. એમાં માતા તથા પુત્રને લાવે છે. દક્ષિણ દિશાના કદલી ગ્રહમાં બન્નેના શરીર પર બહુ કિંમતી પદાર્થોવાળા સુગંધી તેલનું મર્દન કરે છે. પૂર્વ દિશાના કદલી ગૃહમાં નિર્મલ સુગંધીદાર પાણીથી સ્નાન કરાવે છે. પુષ્પોથી પૂજે છે. સુંદર વસ્ત્રો તથા અલંકારો પહેરાવે છે, અને ઉત્તર દિશાના ગૃહમાં ચંદનના લાકડાથી અગ્નિ પ્રગટાવીને હોમ કરે છે, અને હાથે રક્ષા પોટલીને (રાખડી) બાંધે છે તથા અંતરના આશીર્વાદ આપતાં માતાને નમસ્કાર કરી હર્ષમાં બોલી ઉઠે છે કે આપના બાળ અને જગતના સ્વામી પ્રભુ મેરુ, ચંદ્ર અને રવિ સમાન ચિરંજીવ બનો. મેરુ પર્વત શાશ્વત છે, સૂર્ય અને ચંદ્રના વિમાન પણ શાશ્વત છે, પ્રભુ પણ તેવા દીર્ધાયુષી બનો, એમ ગુણગાન કરતી કરતી માતાને તથા પ્રભુને મૂળ ઘરમાં મૂકી, નમસ્કાર કરીને દિકકુમારીઓ પોતાના સ્થાને ચાલી જાય છે. કુમારિકાનો ઉત્સવ પૂર્ણ થયા બાદ ઇન્દ્રનાં સિંહાસન ડોલાયમાન થાય છે, છપ્પન દિક કુમારીઓ પ્રભુજન્મના સૂતિકર્મને તથા તે અંગેની સેવા ભક્તિ અને ઉત્સવને જીવનનું ખરેખરૂ પવિત્ર કાર્ય ગણે છે અને નિજના આત્માને માટે તરણતારણ અવસર માને છે. હૃદયની ઉછળતી પ્રીતિ ભક્તિપૂર્વક આ ઉત્સવને ઉજવે છે. વિનય તથા વિવેકનું અચૂક પાલન કરે છે. સુતિકર્મનું કાર્ય સુંદર શિસ્તને જાળવવા પૂર્વક વ્યવસ્થિતપણે કરે છે, અને પરસ્પર અથડામણ અને વિખવાદને લેશ માત્ર સ્થાન મળતું નથી. પરિણામે માતાના સુતિકર્મના પુણ્ય પ્રસંગની
