________________
ઇન્દ્રનું વકતવ્ય અને પ્રભુને લઇ જવુંવધાવી બોલે છે રત્નકુખધારિણી તુજ સુતતણો, હું શક્ર સોહમનામે કરશું, જન્મ મહોત્સવ અતિઘણો, એમ કહી દિન પ્રતિબિંબ સ્થાપી, પંચરૂપે પ્રભુ ગ્રહી,
દેવ દેવી નાચે હર્ષ સાથે, સુરગિરિ આવ્યા વહી જા એ દિવ્ય શક્તિ છે, જેની આગળ માનવીની તૈકશીલતા, લોખંડી ભેજું, પટુબુદ્ધિ, અને વિજ્ઞાન સંપૂર્ણ નિષ્ફળતાને પામે એવો પ્રભાવ છે. સૌધર્મેન્દ્ર મોટા પરિવાર સાથે વિમાનમાં બેસી દેવલોકમાંથી ઉતરે છે. નંદીશ્વર દ્વીપમા વિમાનોને સંક્ષેપી પ્રભુની માતા પાસે આવે છે. બીજા દેવો સીધા મેરુપર્વત પર જાય છે સૌધર્મેન્દ્ર પ્રભુની માતા તથા પ્રભુને ત્રણ પ્રદક્ષિણા દઇ વિનય સહિત પ્રણામ કરે છે. પછી પ્રભુને વધાવે છે. હર્ષ સહિત વધાવી પ્રભુને કહે છે “અહો હું આજ કૃતકૃત્ય થયો કે મેં મારી આંખે ત્રિલોકના નાથ ને નિહાળ્યા”.
સૌધર્મેન્દ્ર શ્રી જિનેશ્વરદેવની માતાને સંબોધીને કહે છે કે “હે રત્નકુક્ષીને ધારણ કરનારી ! મારાથી બીશો નહિ, હું સૌધર્મ નામે ઇન્દ્ર છું. પ્રભુના જન્મ મહોત્સવને ઉજવવાનો અમારો શાશ્વતિક આચાર છે. તેને અંગે હું દેવલોકમાંથી આવ્યો છું, હું પ્રભુના ઘણા મોટા જન્મ મહોત્સવને ઉજવીશ.” આમ જણાવી માતાને અવસ્થાપિની નિદ્રા આપી તેમની પાસે પ્રભુ સમાન એક પ્રતિબિંબ મુક્યું, અને પોતે પાંચ રૂપ કરી, એક રૂપથી બહુમાન સાથે બે હાથમાં બેસાર્યા, બે રૂપથી પ્રભુની બન્ને બાજુએ ચામરો ઢાળ્યા, એક રૂપથી પ્રભુને માથે છત્ર તથા એક રૂપથી પ્રભુ આગળ વજ ધારણ કર્યું. દેવદેવીનો પરિવાર હર્ષભેર નૃત્ય કરી રહ્યો છે, એની સાથે ઇન્દ્ર પ્રભુને લઇ મેરૂપર્વત પર આવ્યા.
પ્રભુને જન્મ આપનાર માતાને આવકારવામાં ઇન્દ્રનું હૈયું ઓવારી જાય છે. એમની પણ હાર્દિક સાચી પ્રશંસાનો વાણીરૂપે વરસાદ વરસાવે છે, માતાને પણ પૂજ્યતાનું પાત્ર ગણે છે, અવસ્વાપિની નિદ્રા આપ્યા બાદ જ્યાં સુધી તે નિદ્રા સંહરી લેવાય નહિ ત્યાં સુધી તે વ્યક્તિ નિદ્રાધીન બની રહે છે.
શકીટ્ટીફીકરીનામ ૩૪ રકાસ્ટીકની શૈકીની 8
