________________
“ચિંતા ચૂરણહાર નવકાર”
શ્રી રંજનબેન આણંદજી ગડા ગામ-કચ્છ ખાવાલા, ડોંબીવલી (પૂર્વ) જિ. થાણા
અચલગચ્છાધિપતિ પ.પૂ. આચાર્ય ભગવંત શ્રી પ્રયાણ કરવાનું રહેશે.” તે સાંભળી મારા દિલમાં ગુણસાગરસૂરીશ્વરજી મ.સા.ની નિશ્રામાં કેટલી શાંતિ... કેટલો આનંદ થયો હશે તે કલ્પવું શિખરજીથી સિદ્ધાચલજી મહાતીર્થના છ'રીપાલક મુશ્કેલ છે. પરંતુ આ બધો પ્રભાવ મહામંત્રનો જ. સંઘમાં તા. ૧૧-૩-૮૫ ફાગણ વદ પાંચમ
વડી દીક્ષા પૂર્ણ થયા બાદ પહાડ ઉતરવાનું શરૂ સોમવારના નિત્યનિયમ પ્રમાણે સવારે આબુજી
કર્યું. ૫ વર્ષની બેબી આટલું ચાલી તો ન શકે પરંતુ પહાડ ચડવાનું શરૂ કર્યું. ઉપર આબુ દેલવાડાં,
એક અખૂટ ખજાનાનો અનુભવ થતાં મનમાં જરા અચલગઢ દર્શન કરી આવ્યા. આબુથી નવા
પણ બીક ન હતી. બસ નવકારમંત્રનું સ્મરણ કરતી યાત્રિકો પણ આ પદયાત્રામાં જોડાવાના હતા. જેમાં
બેબીને તેડીને આખો પહાડ ઊતરી ગઈ. તેમાં મારા બાપુજી તથા નાની બેબી સોનલ (૫ વર્ષ)
બિલકુલ થાક લાગ્યો નહિ. ઉલટાનું હૈયું કોઈ આવેલા. ઉપર બધા મળ્યા ત્યારે તો આનંદ થયો.
અનેરી પ્રસન્નતા અનુભવી રહ્યું હતું. પરંતુ બીજા દિવસે તા. ૧૨-૩-૮૫ના પાછો તળેટીએ મુકામ હોવાથી વહેલી નીચે ઉતરી જવાનું
ત્યાર બાદ જીરાવલ્લી પહોંચ્યાં. ત્યાં નવા હતું.
યાત્રિકોને બિલ્લાબેટિંગ મળ્યા. ત્યારે સંઘના
વાઈસ કન્વીનર શ્રી કિરણભાઈ એ એકદમ કહી દિવસની નિત્ય આરાધના પૂર્ણ થયા બાદ સાંજે
દીધું કે આટલી નાની બેબી સંઘમાં ન ચાલે. એને પ્રતિક્રમણ બાદ નવકારમંત્ર ગણી સૂવાની તૈયારી
પહેલાં ઘરે મૂકી આવો. સોનલ નાની હતી. છતાં કરી. પરંતુ મનમાં એક વાત એવી સતાવી રહી હતી
એ ઘરેથી નીકળી ત્યારથી જ એને દાદાના દર્શન કે ન કોઈને કહેવાય ન સહેવાય. કારણ બાપુજીની
કરવાની ઝંખના જાગેલી. એ અમને કહેતી, “મમ્મી નજર ખૂબ જ ઓછી પડે અને સાથે નાની બેબી
હું તમારી જોડે ચાલીશ.' પાલીતાણા દાદાના દર્શન હતી, મને એટલી ફિકર થતી હતી કે આટલી વહેલી
કરવાની એની તાલાવેલી વધતી જતી હતી. દરરોજ પરોઢે હું બાપુજીનો હાથ પકડીશ કે બેબીને તેડીને
ભગવાનના દર્શન કરતાં પ્રાર્થના કરતી, કાલીઘેલી જઈશ? કશી ગમ પડતી ન હતી. ચિંતામાં આખી
ભાષામાં કહેતી કે, “હે ભગવાન! મને દાદાના રાત્રિ ઊંઘ ન આવી. આખી રાત્રિ નવકારમનું દર્શન કરાવજો. અરે....સાંજે આચાર્ય સાહેબને ધ્યાન ધર્યું. મારી ચિન્તા પરમેષ્ઠી ભગવંતોને ?
વંદન કરવા જતી તો ત્યાં પણ કહેતી કે, “મહારાજ સોંપી દીધી. મનમાં નક્કી કર્યું કે નવકાર મારી રક્ષા સાહેબ મને એવા આશીર્વાદ આપો કે હું દાદાના કરો.
દર્શન કરી શકું. મેં બેબીને કહ્યું કે તું નવકારનું અને ખરેખર નમસ્કાર મહામંત્રથી એક ઘટના રટણ કરતી રહેજે. તો જરૂર દાદાનાં દર્શન થશે. સર્જાઈ. ઊઠીને પ્રતિક્રમણ કર્યું. ત્યાં જ માઈકમાં એના બાળમાનસમાં વાત એવી બેસી ગયેલી કે જાહેર ખબર સાંભળી કે, “કોઈએ વહેલા વિહાર ઘણી વાર રાતના ઊંઘમાં પણ એના હોઠ ફફડતા કરવાનો નથી. પૂ. મુનિ શ્રી તીર્થરત્ન સાગરજીની તો, “હે દાદા-નમો અરિહંતાણ...” શબ્દો વડી દીક્ષા આબુ તીર્થમાં થશે. ત્યારબાદ સહુએ નીકળતા! આવી રીતે શંખેશ્વર તીર્થ પહોંચી
