________________
મહાશાસનના કેન્દ્રભૂત પરંપરાગત આચાર્યપદના પ્રવાહને તો માત્ર ઉપેક્ષિત જ નહીં, પણ તિરોભૂત બનાવી દેવાયો છે. તનિરપેક્ષ પ્રવાહોના ધોધમાં તેનું અસ્તિત્વ, તેનું મહામૂલ્યપણું ઢાંકવાના પ્રયાસોને વેગ મળતો જાય છે, વેગ અપાતો જાય છે.
આજે સ્વતંત્રતા, જ્ઞાનવૃદ્ધિ, સુખ સગવડો -વગેરે વધતાં જાય છે એમાં બે મત નથી.
પરંતુ તે સર્વ મહાશાસન નિરપેક્ષા હોવાથી - આજ્ઞા નિરપેક્ષ હોવાથી તેની નીચે મહા અજ્ઞાન, મહા અશાંતિ, મહા અવ્યવસ્થા, મહા સંઘર્ષો, મહા કંગાલિબત, મહા અસુવિધાના ભડકા જાગી રહ્યા છે. હજુ એ પૂરા દેખાતા નથી, પરંતુ એક વખત તેનું વિરાટ વિકરાળ સ્વરૂપે પ્રગટ થશે, ત્યારે તે મહા દાવાનળની પેઠે અસહ્ય બની જશે.
મહા હિંસા, મહા અસત્ય, મહા ચોરીઓ, મહા વ્યભિચાર, મહા અસંતોષ, મહા ક્રોધ-માન-માયા-લોભ, મહા રાગ-દ્વેષ, કોટમાં કેસો વિગેરે રૂપ કે યુદ્ધરૂપ મહા કંકાસો, મહા નિંદા-છાપાંઓ વિગેરે મારફત ભયંકર જુઠા આક્ષેપો-સુધરેલી ભાષામાં ચાડી ચુગલી, જુઠી ખુશામતો, દંભમય પરિષદો અને સમેલનો, શોષક દયાદાન, અજ્ઞાનપોષક જ્ઞાનદાન, સત્યના શબ્દની પાછળના મહા પ્રપંચમય વિનાશક જુઠાણાં, અને એકંદર મહા મિથ્યાત્વ તરફ આજે માનવનું ગમન ચાલી રહ્યું છે.
કેમકે તે સર્વ અનિષ્ટો ઉપર અંકુશરૂ૫, તે સર્વને ડારનાર, તે સર્વને દૂર ધકેલનાર, તે સવન ઉગતાં ડાભનાર અને સ્વપ્રભાવથી આગળ વધતાં અટકાવનાર જે મહાશાસન છે, તેને લધુમતમાં હોવાનું જણાવી બહુમતીમાં તેને ગતાર્થ કરી દઇ-સમાવી દઈ-નામ પણ રહેવા ન પામે તેમ કરવા માટેનાં ચક્રો ગતિમાન છે. એ ચક્રોની ઉપેક્ષા, તે તરફ બેધ્યાન એ પણ શાસન તરફની ઉપેક્ષા છે.
[
] ૧૬
]