________________
આ વાત પ્રાયઃ શ્રી પુષ્પમાળા પ્રકરણની શરૂઆતમાંજ માલધારી શ્રી હેમચંદ્રાચાર્ય મહારાજશ્રીએ બતાવેલી હોવાનું સ્મરણમાં છે..
છેલ્લા સો વર્ષ પહેલાંથી ય (લગભગ અકબર બાદશાહનાં વખતથી) શ્રી સંઘમાં શાસન નિરપેક્ષતા થવાના બીજ રોપાવાયા છે, તે આજે ઘણા પલ્લવિત થઈ ચૂકેલા છે. આજના સર્વ દુઃખોનું અને અનિષ્ટોનું સર્જન તેનાથી છે. આજનો પ્રવાહ જ ત્યાગીઓને કે સંસારીઓને પણ પતન તરફ જ ધકેલે છે. તો શું કરવું ?
આ કોઈને ય પુછવાની જરૂર નથી. અંદરથી મનને પૂછવું કે આંખનું મટકું મારવા જેવી પણ મારી પ્રવૃત્તિ શાસન સાપેક્ષ છે કે કેમ ? અને શાસન પ્રત્યેની વફાદારી મનના કોઈપણ ખૂણામાં જીવતી જાગતી હશે, તો તેનો સાચો જવાબ હાં, કે ના મળશે જ.
નાની કે મોટી કોઈ પણ પ્રવૃત્તિ-જો તે શાસન સાપેક્ષ હોય તો તે ઉપાદેય, કર્તવ્ય તરીકે કરવી જોઈએ નહીંતર તે ગમે તેવી રૂડી દેખાતી હોય તો પણ તે ત્યાજ્ય ગણવી જોઈએ.
પરમાત્મા સર્વજ્ઞ વીતરાગ ત્રિલોક પૂજ્ય શ્રી તીર્થકર દેવોનું શાસન જ માત્ર મંગલરૂપ છે એમ નથી, પરંતુ જગતભરમાં જે કાંઈ મંગલરૂપ છે તેમાં જે મંગલપણું હોય છે, તે આ શાસન છે. આ શાસન વિના સર્વ મંગલો પણ મંગલરૂપે બની શકતા નથી.
જેમાં ગાયપણું ન હોય, તે ગાય કહેવાતી નથી, જેમાં ગાયપણું હોય, તેજ ગાય કહેવાય છે. તે પ્રમાણે જે શાસન નિરપેક્ષ હોય તે ગમે તેવું મંગળરૂપ હોય-મંગળરૂપ ગણતું હોય, તો પણ તે મંગળરૂપ હોતું નથી.
_ ૨૦
]
