________________
૧૦૪
જૈન ઇતિહાસની ઝલક
વ્યસ્થાનું અમે દૃઢતાપૂર્વક પાલન કરવા ઇચ્છીએ છીએ; પણ સાથે સાથે ગુણવાનેાની પૂજાનું ઉલ્લંધન થાય એમ પણ અમે નથી પૃચ્છતા. આપના જેવા સદાચારનિષ્ઠ પુરુષાના આશીર્વાદથી જ તેા રાજાઓના અશ્વની અભિવૃદ્ધ થાય છે. અને આ રાજ્ય તેા આપનું જ છે, એમાં કાઈ સંદેહ નથી. હવે આ બાબતમાં અમારા આપને એવા અનુરાધ છે કે, અમારી માગણીથી, આપ અત્રે આવેલા આ મુનિઓને અહી રહેવાની અનુમતિ આપે !'
રાજાની પૃચ્છા મુજબ એ ચૈત્યવાસી આચાર્યાએ એ નવા આવેલા મુનિઓને શહેરમાં રહેવા દેવાની પેાતાની સંમતિ દર્શાવી. સામેશ્વરની વિનતિ અને શૈવાચાયની ઉદારતા
"
આ પછી પુરાહિતે રાજાને વિનતિ કરી કે આમને રહેવાના સ્થાનની જાહેરાત સ્વયં મહારાજા પેાતે જ પેાતાના શ્રીમુખે કરી દે, જેથી પછી કાઈ તે કશુ કહેવા-સાંભળવાનું ન રહે.'
6
એટલામાં કૂરસમુદ્ર 'નુ બિરુદ્ર ધરાવતા રાજગુરુ શૈવાચા જ્ઞાનદેવ ત્યાં આવી પહેાંચ્યા. રાજાએ ઊભા થઈને એમને પ્રણામાદિ કર્યાં અને પેાતાના જ આસન ઉપર બેસાર્યાં. પછી એમને એણે વિનતિ કરી કે, · આપણા નગરમાં આ જૈન મહિષ એ આવ્યા છે; એમને રહેવાને માટે કાઈ યાગ્ય સ્થાન નથી. જો આપની નજરમાં એવું કાઈ સ્થાન હેાય તે જણાવેા, કે જે એમના ઉપાશ્રય બની શકે.'
ઃ
આ સાંભળીને જ્ઞાનદેવ ખૂબ પ્રસન્ન થયા અને મેલ્યા, · મહારાજ ! આપ આ રીતે ગુણી જનેાની સેવા કરેા છે એ જોઈને મને ધણા હર્ષોં થાય છે. શૈવ અને જૈન દશ્યૂન વચ્ચે, વાસ્તવિક રીતે, હું કરો। ભેદ નથી માનતા. દર્શાના વચ્ચે ભેદબુદ્ધિ રાખવી એ મિથ્યામતિનું સૂચક છે. ‘ ત્રિપુરુષપ્રાસાદ ’ના અધિકારમાં · કછુટ્ટી ’ નામે જે જગ્યા છે એ આમના ઉપાશ્રયને યાગ્ય બની શકે એવી છે; તેથી પુરેાહિતજી એ સ્થાનના ઉપાશ્રય તરીકે ઉપયાગ કરી શકે છે. આમાં મારા કે
'
