________________
૭૬ સૂક્ષ્મસ’પરાય ગુણસ્થાનમાં સૂક્ષ્મ કરે છે, ત્યારબાદ
અપેક્ષાએ કહેલું લાગે છે, કારણ કે પ્રકૃતિને ઉપશાંત યોગ્ય કરવા માટે પ્રથમ જે સ્થિતિક્ષય, પુદ્ગલક્ષય, રસક્ષય ઈત્યાદિ ક્રિયા કરવી પડે છે, તે સ્થિતિષ્ઠાત, રસધાત, ગુણશ્રેણિ, ગુણસક્રમ આદિ ક્રિયાઓ અપૂર્ણાંકરણથી જ શરૂ થાય છે અને અનિ વૃત્તિગુણસ્થાને ઉપશમ ક્રિયાથી ઉપશાંત થાય છે, માટે અવશ્ય કારણરૂપ અપૂર્વકરણને પણ ઉપશાંત પ્રકૃતિનું સ્થાન કહ્યું છે.
અહીં આપ્ત પૂર્વાચાર્યાં ના વચનને અને બીન શાસ્ત્રોના વચનને કાઈપણ સમ્યગ્ નયથી પરસ્પર અબાધિત કરવાં, એ જૈનશાસ્ત્રની શૈલી છે. કારણ કે વચનમાર્ગ બહુ વિચિત્ર પ્રકારના છે, તેથી વસ્તુતત્ત્વ સાચવીને વચનમાર્ગ અંગીકાર કરવા, તે શ્રેય છે. આ ગાથાની વૃત્તિમાં ઘણાં ખરાં વાકયા એ જ પતિનાં છે.
૧. લાભને સમ કરે છે, એટલે સંવલનલાભના રસ સ્પર્ધા જે વિદ્યમાન છે, તેમાંથી અત્યંત હીન રસ કરી અપૂર્વ સ્પા બનાવે છે. એ વખતે કેટલાંક રસસ્પર્ધા કા હીન રસવાળા અપૂર્વ સ્પર્ધા અને છે અને કેટલાંક રસસ્પર્ધા ચાલુ સ્થિતિમાં જેવાં હતાં તેવાં પણ રહે છે, તે પૂર્વ સ્પર્ધા કા કહેવાય છે. આ પૂર્વ સ્પર્ધા કા અને અપૂર્વ સ્પર્ધામાં રસની વ ાએ જે એકેક રસાશે અધિકના અનુક્રમવાળી છે, તે વ ાઓમાંથી કેટલીક વ ણાઓના એવી રીતે ક્ષય કરવા કે જેથી વગાના અનુક્રમ તદ્દન તૂટીને છિન્નભિન્ન થઈ જાય, આ પ્રમાણે વ ણુાઓની એકાંશાધિકતાના અનુક્રમ તોડી રસસ્પર્ધા કાને છિન્નભિન્ન અનુક્રમવાળી વણાયુક્ત બનાવવા, તે કિટ્ટિ કરી કહેવાય અને આ કિટ્ટિ તે જ લાભની સમતા થઈ એમ જાણવુ.
૨. અહીં “સમસ પરાયગુણસ્થાને સ`જવલનલાભને સમ કરે છે.” આ વાકય પણુ સમ્યક્ પ્રકારે વિચારવું, કારણ કે અનેિવૃત્તિ ગુણસ્થાને જ લાભને સક્ષમ કરે છે અને સમસ પરાય
