________________
૧૧૬ ભાગે સંજવલન માયાને ક્ષય થવાથી સર્વ મળી અનિવૃતિગુણસ્થાને ૧૬-૮-૧-૧-૬-૧–૧–૧–૧=૩૬ પ્રકૃતિઓ ક્ષય પામે છે.
સૂમસં૫રાય ગુણસ્થાને એક સંજવલનભને ક્ષય, ૧૨ મા ક્ષીણમેહ ગુણસ્થાને ઉપાત્ય સમયે નિદ્રાદ્ધિકને ક્ષય અને અન્ય સમયે ૫ જ્ઞાનાવરણ, ૫ અંતરાય અને ૪ દર્શનાવરણ મળી-૧૪ પ્રકૃતિને ક્ષય થાય. માટે ગ્રંથકાર મહારાજે ચોથાથી બારમા સુધીમાં ૬૩ પ્રકૃતિને ક્ષય ગણાવ્યા છે તે સંક્ષેપમાં આ પ્રમાણે૪ થે–૧ [નરકાયુષ્યને ક્ષય] ૫ મે–૧ [ તિર્યંચાયુષ્યને ક્ષય] ૭ મે–૮ [ દર્શનમેહનીય ૭ તથા દેવાયુષ્ય ૧ને ક્ષય મે-૩૬ [સ્થાવરાદિ-૧૬, મધ્યકષાય-૮, નપુંસકવેદ-૧,
સ્ત્રીવેદ-૧, હાસ્યાદિ-૬, પુરુષવેદ-૧, સંજવલન
ક્રોધ-માન-માયા-૩ને ક્ષય.] ૧૦ મે–૧ [સંજવલનલેભને ક્ષય] ૧ મે-૧૬ [ ઉપાંત્ય સમયે નિદ્રાદ્રિક-૨ તથા જ્ઞાનાવરણી
- આદિ-૧૪નક્ષય)
અહીં કર્મગ્રંથ અને આ ગુણસ્થાનકમાહએ બેમાં એટલે તફાવત છે, કે કર્મગ્રંથમાં એથે જ ગુણસ્થાને ૩ આયુષ્યને ક્ષય કહ્યો છે, ત્યારે આ ગ્રંથમાં ત્રણે આયુષ્યને ક્ષય જુદા જુદા ગુણસ્થાનમાં કહ્યો; બીજા
