________________
૮૧
શ્રુતકેવલિ, આહારકશરીરી, ઋજુમતિ-મન:પર્ય વજ્ઞાની અને ઉપશાંતમેાહગુણસ્થાની મહાત્મા એ પણ પ્રમાદના વશથી અનંતભવભ્રમણ કરે છે અને તે તે ભવથી અનંતર ભવમાં ચારે ગતિમાં જાય છે. ઉપશમક વાનેા ચડવા-ઉતરવાના ક્રમઃअपूर्वाद्यास्त्रयो प्यूर्ध्व मेकं यान्ति शमोद्यताः । चत्वारोऽपि च्युतावाद्यं, सप्तमं वान्त्यदेहिनः || ४५॥
ગાથા :- અપૂર્વ કરણાદિ ત્રણે ગુણસ્થાનવાળા ઉપશમક જીવા ઉપર ચડે, તે એકેક ગુણુસ્થાન જ અનુક્રમે ચડે, અને તે ચારે ગુણુસ્થાનવાળા ઉપશમક જીવા જો પડે, તા પહેલા મિથ્યાત્વગુણસ્થાને આવે અથવા ચરમ શરીરી હોય તેા અપ્રમત્તગુણસ્થાને આવે.
ભાવાર્થ :- અપૂર્વકરણાદિ ત્રણે ગુણુસ્થાનવાળા ચડવાની અપેક્ષાએ અપૂર્વકરણવાળા અનિવૃત્તિખાદરમાં, અનિવૃત્તિખાદરવાળા સૂક્ષ્મસં૫રાયમાં અને સૂક્ષ્મસંપરાયવાળા ઉપશાંતમાંહગુણ સ્થાનમાં જાય.
તથા અપૂર્ણાંકરાદિ ચાર ગુણુસ્થાનવાળા ઉપશમક જીવા પડવાની અપેક્ષાએ પહેલા મિથ્યાત્વગુણુસ્થાને આવે
૧
૧. અહીં અપૂર્વાદિથી વચ્ચેનાં ગુણસ્થાન પામ્યા વિના એકદમ મિથ્યાત્વે આવે એવા અર્થ સ્પષ્ટ રીતે વૃત્તિના વાકચ ઉપરથી પ્રાપ્ત થાય છે, તા પણ વચનપ્રણાલિકાએ અનેક પ્રકારની હાવાથી એવા અર્થ ગ્રહણ ન કરતાં “અપૂર્વ કરણાદિ ચાર ગુણસ્થાનવાળા જીવા પડે તે પહેલાં મિથ્યાત્વગુણુસ્થાન સુધી પણ જાય.” એવા અ ગ્રહણ કરવા,
