________________
( ૭૦ )
નિરાજને મા. ત્યાંથી રવાના છીએ
એ વાંછિત સુખ ભોગવે છે અને આપણે ભિક્ષા માગતા ઘરે ઘરે ભટકીએ છીએ.”તે સાંભળી ના ભાઈ બે કે–એ એલ. આપણે કોને આપીએ? એણે પૂર્વે પુણ્ય કર્યા છે તે તેનાં ફળ એ ભેગવે છે અને આપણે પુણ્યહીન છીએ તે ઘરે ઘરે ભિખ માગતા ફરીએ છીએ.” ત્યાંથી ફરતાં ફરતાં વનમાં ગયા. ત્યાં એક સાધુમુનિરાજને કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને રહેલા દીઠા. તેમની પાસે જઈ તેઓ ઉભા રહ્યા. સાધુએ પણ કાઉસ્સગ્ગ પારી દયા આણીને તેમને ધર્મદેશના દીધી. તે સાંભળી સાતે ભાઈઓ વૈરાગ્ય પામી, દીક્ષા લઈ, ચારિત્ર પાળી દેવલોકે ગયા. ત્યાંથી ચવીને અહીં તારે ઘેર પુત્રપણે ઉપજ્યા છે. આઠમે પુત્ર તે વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર એક ભવ્રુક નામે વિદ્યાધર હતું તે નંદીશ્વર દ્વીપે શાશ્વત જિનપ્રતિમાની પૂજા કરતે, યાત્રા કરતે, ધર્મ સેવતો વિચરતે હતે. તે મરણ પામી સૌધર્મ દેવલેકે દેવ થયા. ત્યાંથી ચ્યવી તારે લોકપાળ નામે આઠમો પુત્ર થયો છે, જેને ખોળામાંથી પડતાં દેખી દેવે સાન્નિધ્ય કર્યું. અને જે તારી ચાર પુત્રીઓ છે તે પૂર્વભવે વૈતાઢ્ય પર્વતે એક વિદ્યાધર રાજાની પુત્રીઓ હતી. અનુક્રમે વૈવનાવસ્થા પામી. એકદા બાગમાં રમવા ગઈ ત્યાં કાઉસ્સગ ધ્યાનમાં ઉભેલા સાધુને દીઠા. સાધુએ કાઉસ્સગ પારી તેમને કહ્યું કે “હે કુમારીઓ! તમે ધર્મ કરે.” ત્યારે તેમણે કહ્યું કે–અમારાથી ધર્મકરણી થાય તેમ નથી.” વળી સાધુએ તેમને કહ્યું કે તમારું આયુષ્ય અલ્પ રહ્યું છે, માટે ધર્મકરણીમાં પ્રમાદ કરશે નહીં. તે સાંભળી તે પુત્રીઓએ પૂછયું કે –“અમારું આયુ કેટલું બાકી રહ્યું છે?” સાધુએ કહ્યું કે-“આઠ પહેાર શેષ રહ્યું છે.” રાજકુમારીઓ કહેવા લાગી કે-“આટલા સ્વલ્પ કાળમાં અમે શું પુણ્ય કરીએ ?” મુનિએ કહ્યું કે આજે જ અજુવાળી પાંચમ છે માટે જ્ઞાનપાંચમનું તપ કરે. એ તપના પ્રભાવથી તમે સુખી થશે. કહ્યું છે કે
जे नाणपंचमिवयं, उत्तमजीवा कुणंति भावजुया । उवभुज अणुवमसुहं, पावंति केवलं नाणं ॥
એ પ્રકારને ઉપદેશ સાંભળી તે પુત્રીઓએ ઘેર આવી માબાપ આગળ વાત કરી, આજ્ઞા લઈ ગુરૂના દર્શનથી દિવસ
