________________
( ૭૪ ) હવે એકત્રીશમી પૃચ્છાને ઉત્તર એક ગાથાએ
કરી કહે છે.
गोमहिसखरं करहं, अइभारारोवणेण पीडेइ । I u પામેળ, ગોરમા સો મને પુણો ૪૬ / - ભાવાર્થ-અળદ, પાડા, ગધેડા અને ઉંટાદિકની ઉપર લેબે કરી અતિ ભાર આરે પણ કરે એટલે એમની ઉપર ઘણે ભાર ભરીને જે પુરૂષ એ જીવોને પીડા કરે, તે જીવ નિશ્કેવળ એ જ પાપકર્મો કરી નિશ્ચયથી હે ગૌતમ! ખુજજે એટલે કુત્તે અર્થાત્ કૂબડા થાય. જેમ ધનાવહ શેઠને પુત્ર ધનદત્ત પાછલે ભવે ઘણા અને ગજા ઉપરાંત ભાર વહેવરાવવાથી કૂબડે થયા તેમ. અહીંયાં ધનદત્ત અને ધનશ્રીની કથા કહે છે - ભૂમિમંડન નગરે શત્રુદમન નામે રાજા રાજ્ય કરે છે. ત્યાં ધ નામે શેઠ રહે છે, જેને ધીરૂ નામે સ્ત્રી છે. તે ભાડાને ધંધો કરી આજીવિકા ચલાવે છે. તેણે પોતાને ઘેર પઠીયા, ઉંટ, ગધેડા અને પાડાનો સંગ્રહ કર્યો છે. તે શેઠ લેભાધીન થઈને અવાચક-મુંગા જેની ઉપર તેમની શક્તિ ઉપરાંત ઘણે ભાર ભરે છે અને ઘણું ભાડું લઈ નિર્વાહ કરે છે.
એકદા કઈ સાધુ વહોરવા માટે તેને ઘેર આવ્યા, તેમને સ્ત્રીભર્તાર બંનેએ મળી શુદ્ધ ભાવથી દાન આપ્યું. તેને વેગે શુભ કર્મ ઉપાઈ તે જ નગરે ધનાવહ શેઠને ઘેર ધનદત્ત નામે પુત્રપણે ઉપજો. તે વણિકની સર્વ કળા જાણે છે, પણ પૂર્વભવમાં જીની ઉપર ઘણે ભાર ભર્યો હતો તે પાપને યોગે કૂમડે થયે છે.
હવે તે જ નગરમાં ધન નામે શેઠ વસે છે, તેને ઘેર ધીરૂનો જીવ મરીને પુત્રીપણે ઉપ. તેનું ધનશ્રી એવું નામ પાડ્યું. તે ઘણું રૂપવંત ને ગુણવંત છે. તે વનવય પામી થકી પૂર્વભવના નેહથી ધનદત્ત કુબડાને પરણવા વાંછે છે. વળી એ જ ધન્નાશેઠને એક બીજી પણ પુત્રી થઈ છે, પરંતુ કર્મને યેગે તે કૂબડી છે. એકદા તેના બાપની આગળ કેઈ નિમિત્તિયાએ કહ્યું કે જે
