________________
( ૮૩ )
ચાર નિધાન દીઠા અને રાજા આગળ આવીને કહ્યું કે— હું મહારાજ ! મારે ઘેર તેવી જ રીતે ફરી પણ ચાર નિધાન પ્રગટ્યા છે.’ તે પણ રાજાએ પોતાના ભંડારમાં મૂકવાના હુકમ કર્યાં ત્યારે પ્રધાન મેલ્યા કે મહારાજ ! તમે જે એ દિવસ પહેલાં નિધાન લાવી ભંડારમાં મૂકાવ્યાં છે, તે અહીં મગાવા.' રાજાએ ભંડારી ઉઘડાવ્યા અને જોયું તેા નિધાન દીઠાં નહીં. એટલે રાજાએ કહ્યુ કે– એ તા જેના પુણ્યને ચેાગે નિધાન આવ્યાં છે તેને ત્યાં જ રહેશે; મારી પાસે રહેવાનાં નથી. મે લેાભાધીન થઇને રે નિધાન આણ્યાં તે મારા પ્રયાસ બ્ય છે. ’
•
પછી રાજાએ તે ભંડારગત સર્વદ્રવ્ય પુણ્યસારને આપી નગરશેઠની પદવી દઇ, વસ્ત્ર, મુદ્રિકા પહેરાવી, વાજિત્ર વાજતેગાજતે પરિવાર સહિત પુણ્યસારને તેને ઘેર પહોંચાડ્યો. પુણ્યસારનું મહત્ત્વ દિવસેદિવસે વૃદ્ધિ પામ્યું. તે પેાતાની લક્ષ્મીથી પુણ્યકાર્ય સાધતા રહે છે, પરંતુ ધનના સંચય કરી રાખતા નથી.
એકદા તે નગરના ઉદ્યાનમાં સુનંદ નામે કેવળી · ભગવાન્ સમાસર્યો. રાજા પેાતાના પરિવાર સહિત તથા પુણ્યસાર શેઠ પણ પોતાના માતાપિતા તથા સ્ત્રી સહિત અન્ય જનાની સાથે તેમને વાંઢવા ગયા. વાંદીને બેઠા એટલે કેવળીએ ધર્મોપદેશ દ્વીધા. પછી ધનમિત્ર શેઠે પૂછ્યું કે− હે ભગવન્ ! મારા પુત્રે પૂર્વભવે શુ પુણ્ય કર્યું છે કે જેનાથી એ લક્ષ્મી, રાજ્યમાન, સૌભાગ્ય તથા મહત્ત્વને પામ્યા ? ’ ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે− પૂર્વે એ જ નગરમાં ધનકુમાર નામે શેઠ હતા. તેણે ગુરૂ પાસેથી ખાવીશ અભક્ષ્ય અને ખત્રીશ અનંતકાયના નિયમ લીધા હતા. સુપાત્રને દાન દીધાં તેમજ દેવ, ગુરૂ અને વડીલેાની ભક્તિ કરી તથા શ્રાવકધર્મ પાળ્યા. પ્રાંતે વૃદ્ધાવસ્થાએ તેણે દીક્ષા લીધી. સિદ્ધાંત ભણી, તપસ્યા કરી, ક્ષમા ઉપશમાદિક અનેક ગુણુ પેાતાને વિષે આણ્યા. પ્રાંતે અનશન લઈ આયુ પૂર્ણ કરી ત્રીજે દેવલાકે ઈંદ્રના સામાનિક દેવ થયો. ત્યાં દેવસંબંધી ભાગ લેાગવી ચવીને તારા પુત્ર થયા છે. પૂર્વ પુણ્યને ચેગે એ લક્ષ્મી મહત્ત્વાદિક પામ્યા છે.
