________________
: ૪૮ :
કૃશ થયેલા છું, ઇત્યાદિ યાવત્ ( અનશન સ્વીકારી ) કાળની દરકાર નહિ કરતાં રહેવુ એ મને યેાગ્ય છે, એમ વિચારી પ્રભાતવાળી રાત્રિ થતાં અને સૂર્ય દૈદીપ્યમાન થતાં જ્યાં હું છું ત્યાં તુ મારી પાસે શીઘ્ર આવ્યેા. સ્કન્દ્રક ! આ વાત યથાર્થ છે? ’સ્કન્દકે કહ્યું – હા, ભગવંત ! યથાર્થ છે. ' પછી ભગવતે કહ્યું – હું દેવાનુપ્રિય ! સુખેથી તેમ કરી–પ્રતિબંધ ન કરે. ’
ત્યારપછી સ્કન્દક અનગારને શ્રમણ ભગવત મહાવીરે અનુજ્ઞા આપી એટલે તે પ્રસન્ન તેમજ સંતુષ્ટ થયા અને તેનું હૃદય વિકસિત થયુ. તે પ્રયત્નવડે ઉઠી શ્રમણ ભગવત મહાવીરને ત્રણ વાર પ્રશ્નક્ષિણા કરી યાવત્ નમસ્કાર કરી સ્વયમેવ પાંચ મહાવ્રત ફરીને ઉચ્ચરે છે, ઉચ્ચરી સાધુ અને સાધ્વીને ખમાવે છે અને તેવા પ્રકારના કૃતયાગાદિ સ્થવિરાની સાથે વિપુલગિરિઉપર ધીમે ધીમે ચડે છે. ચડીને ગાઢ મેઘના અને દેવના આગમન સ્થાન જેવા પૃથિવીશિલાપટ્ટની પ્રતિલેખના કરી ઉચ્ચાર ભૂમિ અને પ્રસ્રવણ ભૂમિની પ્રતિલેખના કરે છે. પ્રતિલેખના કરી ડાલના સથારે પાથરે છે. પાથરી પૂર્વ દિશા સન્મુખ પ ́કાસને બેસી દેશ નખસહિત એ હાથ ભેગા કરી શિરસાવત કરી–મસ્તકે અંજલી કરી આ પ્રમાણે ખાલે છે અરિહંત ભગવંતને નમસ્કાર થાઓ યાવત્ જે સિદ્ધગતિને પ્રાપ્ત થયેલા છે એવા સિદ્ધોને નમસ્કાર થાએ. શ્રમણ ભગવત મહાવીરને નમસ્કાર થાએ કે જે સિદ્ધિગતિને પ્રાપ્ત થવાની ઇચ્છાવાળા છે. ત્યાં રહેલા ભગવંતને અહિ રહેલે હું વાંદુ છુ ત્યાં રહેલા ભગવાન્ અહિં રહેલા મને જુએ.” એમ કહી વાંદે છે, નમે છે, નમસ્કાર કરી કન્તક અતગાર આ પ્રમાણે બાલે છે-“ પૂર્વે પશુ મેં શ્રમણ ભગવત મહાવીરની પાસે સર્વ પ્રાણાતિપાતનુ (જી હિંસાનું) જીગનપર્યન્ત પ્રત્યાખ્યાન કર્યું હતુ, યાવત્ મિથ્યાદ નશલ્યનું જીવનપર્યન્ત પ્રત્યાખ્યાન કર્યું હતું. અત્યારે પણ શ્રમણ ભગવંત મહાવીરની પાસે સર્વ પ્રાણાતિપાતનું જીવન પર્યન્ત પ્રત્યાખ્યાન કરૂં છું, યાવત્ મિથ્યાદ નશલ્યનું પ્રત્યાખ્યાન કરૂ છું. એમ અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વામિ એ
